Dat smaakt naar meer

Vandaag nagenieten van OBT2016. Beetje stijf, maar minder dan ik had verwacht na 228 kilometer relatief koude tocht.
Fantastisch weer vandaag en eergisteren, helaas gisteren niet. Dat is dan ook het enige wat niet beïnvloedbaar is. Wat dat wel was, is op een mooie manier gedaan. Record aantal deelnemers, naar ik heb begrepen. Leuke pauzeplek, met goed gebak en veel te zien en praten.
Mooie routes, hoewel het met het weer van vandaag nog mooier zou zijn uiteraard. Misschien in de zomer maar eens overnieuw doen en een camping nemen.

Heelrijke erwtensoep, jawel, apart dat wel, met kikkererwten. En ook de oliebollen waren heerlijk. Tijdens het wachten erop, zagen we nog diverse DF-jes binnenrijden, voor wat wij van LOL dachten een bandenplak workshop te zijn. :)

Naast de vele DF's, aantal QV's en onvermijdelijke Strada's en Questen ook een aantal aparte fietsen gezien. Mooi, dat zeker.

Ymte en Frank ( en wellicht vele anderen) BEDANKT

Reparatie, met beelden ;)

De laatste tijd knipperde mijn licht af e toe, soms viel het uit. Even de draadjes tijdens het rijden anders leggen en het ging weer goed. Bij inspectie niets te zien. De zekering leek wat los te zitten dus die maar vaster erin gedrukt. Toch bleef het euvel. Ik rijd met twee extra voorlampen, als het donker is, dus echt gevaarlijk is het niet, maar wel irritant.

Vanavond wilde ik de accu opladen en ineens liet een van de draadjes los. Dat was het dus. 's avonds haal ik de accu er altijd uit als het koud is, dat is beter voor de levensduur. Ik denk dat de draden er niet op berekend zijn, zo dun als deze blijken te zijn.

Hieronder de foto's van de reparatie.

Hierboven de losgekomen draad, met de soldeerbout alvast in de aanslag.

Oh ja , s39 en een beetje verse soldeertin helpt natuurlijk

Ducktape erom om de boel goed vast te houden en opladen maar.

Bij de eerste draad duurde het even en begon er wat te roken, waar het niet moest. Kennelijk houden batterijen warmte goed vast, want ook de verse ducktape begon te smelten. Even in aluminiumfolie in een bakje water laten koelen en aan de lader gelegd. Nu maar hopen dat het gelukt is. Het rode lampje van de lader brand, dat geeft de burger moed. Toch ook maar een nieuwe accu bestellen, zoveel kost dat niet. Bovendien is een reserve altijd makkelijk.

Beelden

Zondag vroeg Marlene waarom ik geen foto's op mijn blog plaatste. Ik heb haar de foto's van Paul laten zien, vandaar.
Nou ja, die zijn erg mooi en daar kan ik niet aan tippen, evenmin aan die van A3manH. Oké, ik woon niet in Noorwegen, dat scheelt. Soms maak ik wel wat foto's en als ik iets plaats is het meestal een nieuwe fiets of iets anders technisch.
Vandaag de stoute schoenen aangetrokken, waarover straks meer, en mijn Canon Ixus meegenomen. Zo'n klein ding zit niet echt in de weg. Op de heenweg kwam ergens voorbij Angerlo de zon in zicht, boven de dampende mist. Dit is mijn moment, dacht ik. Ziehier het resultaat :)

Een beetje vaag, dus. Nou ja, als je de camera in je Q hebt terwijl je er in ligt te dampen, dan beslaat de lens natuurlijk.....een leermomentje.

Vervolgens dacht ik mijn vooruitzicht in beeld te brengen, het tweede leermoment.

Bij dit soort beelden zal ik de camera iets hoger moeten houden, want ik zie echt meer dan dit. Dat vochtige deel is een stukje dat de lucht naar boven langs het vizier stuurt, als je vaart hebt tenminste. Ik adem er tegenaan, vandaar dat ie vochtig is. Hoewel het mistig was en bij vertrek nog -6, dus bevriest je adem op je vizier.

Volgende keer beter.

Dan die stoute schoenen. Ik kreeg koude voeten op de punten waar het metalen pedaal via de metalen plaatjes aan de schoen zit, bij PDM variant in ieder geval. Een stukje extra zool voorin helpt weinig. Nu het een paar nachten koud ging worden, moest er wat anders gebeuren. Ik heb raceschoenen, die met SPD pedalen vastzitten. Deze hebben kunststof plaatjes die op 3 punten aan de schoen zitten. Aangezien kunststof minder goed de koude geleid, moet dat beter gaan. Maar......die raceschoenen zijn een zomervariant, met fijne luchtinlaat bij de tenen.

Die heb ik maar afgeplakt met ducktape. Overschoenen erover en Sealskins waterdichte sokken erin, dat moet het worden. En inderdaad, ik kreeg pas op het einde van de rit koude tenen, na bijna 1,5 uur.

Dan de kap, meer in het bijzonder het vizier en de Pinlock die ik erop heb zitten. Vandaag voor het eerst bij vorst ermee gereden. Zoals al gezegd bevriest je adem op het vizier, maar dat ook het Pinlock een beetje bevroor beviel me minder en verraste me eigenlijk. Vanavond even gedemonteerd en schoongemaakt. Een van de pinnetjes waarmee het vastzit is een beetje beschadigd, waardoor het kan zijn dat bij op en neer bewegen, waardoor er speling op het vizier ontstaat, de werking van de Pinlock wordt beïnvloed.

Ik zal dit eens op de site gaan opzoeken en anders bij verkoper Ymte navragen.

Mooie frisse winterrit

Voor de beelden van deze rit verwijs ik naar dit bericht van Paul.

De weerberichten werden richting het weekend steeds duidelijker: het zou een mooie koude winterdag worden. Precies op maat voor de eerste winterrit van LOL. Om onduidelijkheden over de route te vermijden, heb ik deze week via GPSies een route gemaakt. Handige site, zoals ik al eens eerder heb geschreven. Maakt mooie verbindingen tussen de ingegeven punten, zeker als je "fiets" als vervoermiddel hebt gekozen.

Door de lage temperatuur was ik wel benieuwd naar de opkomst. Een aantal deelnemers schrijft nooit in, wat overigens geen probleem is, want het houdt de boel elke keer spannend. Wim hoopt nog steeds dat we ons deelnemersrecord een keer verbeteren.
Vandaag stonden er 12 aan de start, waarvan dit keer slechts 2 open liggers. Wel de stoerste mannen uiteraard.......
Hoewel, per velomobiel door de vrieskoude vanuit Nijmegen komen is ook niet voor watjes.

Na een korte aanloop door de stad, kwamen we al snel in het buitengebied, nee Zutphen is gelukkig geen grote stad.
Al snel kondigde de eerste pauze zich aan. Ik had een lekke achterband. Op zich geen punt, want het was al lang geleden. Maar, ik rijd met een Michelin Protek en die zou het ontstane gaatje snel moeten dichten. Nou ja, dat zien we wel, want Nico heeft deze voor laboratoriumonderzoek meegenomen. Gelukkig heb ik altijd reservemateriaal bij me. Dus snel de andere banden erop, zowel binnen als buiten. Klapt eerst nog de binnenband die ik in de Allmotion heb, dus mijn laatste reserve erin. Deze buitenband gaat overigens al 15.000 kilometer lekvrij mee en qua profiel kan dat nog wel eens het dubbele worden.

Verder met de rit. Zutphen uitrijdend meanderen we door de Achterhoek, langs Vorden, Delden, Hackfort en meer van die mooie plaatsnamen. GPSies heeft zijn best gedaan om mooie wegen te kiezen, vrijwel autoloos en slingerend door het winterse landschap. De koude heeft ook effect op de blaas van menigeen, dus we stoppen nogal eens.
Halverwege, ongeveer, landen we aan bij het Wapen van Heeckeren, waar we in de voorkamer mogen zitten. Een prachtige plek, mooi etablissement, maar iets mindere kwaliteit appeltaart.

Na een pauze waarin weer veel besproken is, gaan we verder langs Hummelo, de beide Keppels, Drempt, om via Doesburg de IJssel over te steken naar Dieren.
Inmiddels zijn we, zoals gewoonlijk, al weer wat rijders kwijtgeraakt. Mensen haken af op plekken van waaraf zij gemakkelijk naar huis kunnen.
Dwars door Dieren en verder via Spankeren over Oeken, via Voorstonden weer naar Zutphen, waar ik iets na tweeën de oprijlaan weer oprijd.
Eerst maar even een paar boterhammen en dan een frisse douche.
De rest van de maand wat woonwerk ritten als voorbereiding op OBT.

En de agenda voor 2017 alvast maar vullen.