Freewheelen en plaatjes

Om met het tweede te beginnen, dit is wat ik 's morgens regelmatig zie als ik naar mijn werk fiets. Mooi sfeerbeeld, toch? Het is langs de IJssel, ter hoogte van Dieren.

dan het freewheel. Bij een bezoek aan vm.nl zei Theo al dat ie aan het geluid van mijn achterwiel hoorde dat het freewheel het zou gaan begeven. Niet direct, maar wel in de gaten houden. Begin van het jaar zat het eens heel vast en heb ik het met kruipolie losgekregen.
Nu kon ik na een stop ineens niet meer vooruit komen, gisteren. trappen wel, maar het pakte niet meer. na een twintigtal seconden wel weer. Even schrikken, want je zou maar stil komen staan met een Q.
verder naar het werk gefietst, met nog eenmaal een doortrapmomentje.
's Middags weer voor de thuisreis ingestapt en niets ging meer. Na een tweetal minuten gelukkig wel weer. Nergens iets in de buurt om ff snel kruipolie te halen. Ik bedacht me dat als ik maar druk op de trappers zou houden, het freewheel wel goed zou blijven zitten. dat is een kwestie van wennen, want bij een stop is je eerste reactie toch je benen stilhouden.
Nou ja, het is gelukt om thuis te komen, weliswaar in een matig tempo, maar na enige gewenning is het goed gegaan met het op druk houden. Kost wel wat inspanning in de bovenbenen. Bij afremmen moet je dan blijven trappen.
Thuis weer kruipolie erin om de boel weer op gang te helpen, wat is gelukt. Ook een freewheel besteld bij vm.nl, want het is een aangepaste versie, niet in de winkel verkrijgbaar.
Nico gaat me helpen het erin te zetten, en dan ook maar gelijk nieuwe ketting en cassette. Goed de kunst afkijken, want dan kan ik het de volgende keer zelf, dat freewheel bedoel ik. Ketting en cassette heb ik vaker gedaan op racefiets en MTB.

Materiaal

De winter komt er weer aan, het voelt nu al alsof ie er is. Dat noopt tot een goede check van het materiaal, zoals banden, verlichting, kleding etc.
Om met de banden te beginnen, ik ben er al langer mee bezig; in gedachten en door het web af te struinen. Vorige winter heb ik op F lites doorgebracht. Nu liggen deze banden er ook onder. Deze bevallen prima, op een iets na. Als er een gaatje in komt, wordt dat langzaam groter en gaat de band uit vorm. Er komt dan een bobbel op. Zaak om dus met regelmaat de band na te lopen op ingesleten scherpe voorwerpjes. Ik heb er Antiplatt in liggen, om lekke banden te voorkomen. Dat werkt prima.

Maar, ik hou ook wel van afwisseling en daarom heb ik rond gekeken. Voldoende banden met een hoge lekbestendigheid. Punt is alleen dat deze banden allemaal significant trager zijn. Bijvoorbeeld de Schwalbe marathon. Voordeel is dan wel weer dat deze in 35 mm te koop zijn, wat weer een veel betere stuuruitslag tot gevolg heeft. Dat is dan wel weer een prettig voordeel, want in donkere dagen is het zicht minder en is ruime bochten draaien weer minder veilig. Op 1 plek op mijn ww route moet ik steken.
Nou ja, de F lites liggen er net op en gaan wel mee tot maart/april.
Oh ja, achterop ligt naar tevredenheid een Marathon Allmotion. Hoewel de test van Wim Schermer aangeeft dat deze veel trager wordt in koude omstandigheden, merk ik er nog niet veel van. Bovendien is deze na 8000 km nog lang niet op.

Op de rechter voorzijde heb ik een kleine lamp extra gemonteerd. Doel hiervan is de berm te kunnen verlichten, zodat ik er niet in rijd. Voor echt donkere dagen heb ik een Philips lamp met flink wat lumen.
Om niet verblind te worden hangt er een nachtbril in de Q, zo'n bril met gele glazen. Werkt erg goed, is mijn ervaring.

Tja, dan de kleding. De mutsen, handschoenen en warmere shirts komen weer tevoorschijn. Want, ik rijd het liefst open, zonder kap.
Vandaag wel, ondanks het droge weer, de kap gebruikt, omdat ik in mijn testmaand zit. Een beetje ambivalent gevoel heb ik erbij. Het is wel stukken minder koud, maar door te zweten wordt het wel weer gevoelsmatig koud. Ik rijd dan met korte broek, zweethemd en shirt met korte mouwen, waarbij de rits open kan en ook open gaat.
Vooral het feit dat mijn hoofd minder koud is, met minder last van mijn oren, is een voordeel. Nou ja, ik moet het maar eens afwisselen de komende periode.
Beslaan doet ie overigens nauwelijks, alleen tijdens een stop, maar dan gaat het vizier wijd open. De deflector die erbij zat heb ik eruit gehaald en een grotere ervoor in de plaats gemaakt. Deze zit hoger, ik kijk er nog wel overheen, maar mijn adem komt niet tegen het vizier. dat scheelt. De bedoeling is ook dat er minder regenspetters binnenkomen, maar het is droog weer sinds het ding erin zit.

Wat ik nog moet doen is kleine stukjes stormstrip of lexan voor de voetengaten maken, om bij echte koude de lucht wat af te leiden en niet rechtstreeks binnen te krijgen. heb ik vorig jaar ook gehad en dat werkt goed. Slijt er alleen af, door de Q achter op te tillen bij verplaatsingen. Ach, niet erg, want dit materiaal kost weinig en de montage is eenvoudig.

Als laatste moet de ketting nagelopen worden, want niets is zo erg als in de vrieskou of in flinke regen bij lage temperatuur stil te staan met een gebroken ketting. Ook goed smeren.

Dan ben ik klaar voor wat komen gaat.

Een mooie dag voor een fietstocht

Dat was het vandaag. Het begon met een temperatuur van iets boven nul, toen ik vanochtend weg reed. Wel was de zon al in aantocht en gelukkig hadden we bij aanvang de wind in de rug.
Wat we gedaan hebben? We zijn met een deel van de vaste LOL club afgereisd naar Nijmegen om met de Nijl mee te rijden. Zoals ik in een eerder bericht schreef, was Johan, oprichter van de Nijl, al vaker met LOL mee geweest. Hij kondigde vorige week een tocht aan van Nijmegen naar Kalkar, in Duitsland.
Nu kennen we Kalkar van de kerncentrale en de demonstraties in een ver verleden, in de vorige eeuw. Na sluiting van de centrale heeft een slimme Nederlandse ondernemer de boel opgekocht en er een pretpark van gemaakt. Juist ja, dezelfde die nu in Oranje zijn geld verdiend aan asielzoekers, in zijn zieltogende vakantieparkje.
Maar goed, laten we het bij leuke dingen houden. Johan en Mieke ontvingen ons met koffie met zelfgemaakte cheesecake. Heerlijk!
Oh ja, wie waren er bij. Nou, vanuit Neede kwam Marc, vanuit Deventer Arjen, vanuit Apeldoorn Edwin. En om het Zutphense van LOL toch te benadrukken waren Nico en ik erbij. Wim ging uiteindelijk liever roetsen! Snap jij dat nou?

De route naar Nijmegen was nagenoeg dezelfde als die naar OBT 2014. Het grote verschil was de begaanbaarheid van de wegen, die was gelukkig veel beter. Net na Arnhem namen we het Rijn-Waalpad. Mooi asfalt, aardige route, maar qua beleving een beetje tegenvallend. Wel een echte snelle route, als je zou willen.
Het aantal bruggen waar uit te kiezen valt als je Nijmegen binnen wil rijden, is te groot voor ons provincialen, zodat we de verkeerde namen. Dat leverde een zoektocht naar het juiste adres op, waarbij we Nico kwijtraakten. Uiteindelijk vond ook hij gelukkig het juiste adres.

Vanuit Nijmegen stegen we de bossen en heuvels in, om bij Berg en Dal boven te komen. Het glooide nog enige tijd, waarbij onze snelheden varieerden van 10 tot 65 per uur.

Dit is bovenop de "vlakte" net buiten Berg en Dal. Prachtig toch?

De route slingerde en golfde over de grensgebieden. Prachtige vergezichten werden afgewisseld met eeuwenoude bouwsels.
Aankomend in Kalkar bleek er een vlooienmarkt plaats te vinden. Goed Duits gebruik is dat dit in de binnenstad is. Of we erdoor mochten is onduidelijk, maar we deden het wel. We kwamen op het marktplein alwaar een terras gevonden werd. De lokale bevolking vergaapte zich aan onze voertuigen, maar dat zijn we inmiddels wel gewend. Zoiets zie je natuurlijk niet dagelijks in een slaperig Duits provinciestadje.

Ergens tussen Nijmegen en Kalkar.

Na deze welkome pauze ving de thuisreis aan. Al snel kwam de Emmerikse Rijnbrug in beeld. Maar dan ben je er nog niet!
Na deze brug nam Arjen afscheid en pakte de snelste route naar huis. De rest boog af en reed onderlangs naar Elten, alwaar Hoch Elten bezocht moest worden. Een korte maar steile klim, die in een wielerwedstrijd de beslissende demarage zou doen ontketenen, bracht ons naar boven. Toen we weer in gewoon Elten kwamen gingen we verder uit elkaar. Samen met Edwin en Nico nam ik de laatste kilometers over bekend terrein tot mij.

Het was een mooie tocht op een mooie dag met goed gezelschap. Wat wil een mens nog meer?

Het ritme van het platteland

Vandaag reed ik terug via Westervoort, zoals eigenlijk gebruikelijk. Ik ging onder het viaduct van de A12 door en stond stil voor een trekker met oplegger. Deze had pech, midden op het fietspad, waardoor ik er niet meer langs kon.
Daarom maar de dijk op, ik kon nog wel linksaf buigen. Mooie route over de dijk ik neem deze wel vaker als ik tijd heb, duurt namelijk ietsje langer......vandaag zeker!
Ik kwam een bocht om en daar liepen bovenstaande dames op hun gemakje van de wei naar hun stal. Nu hadden ze waarschijnlijk nog nooit een gele velomobiel gezien en dus ging het op een nieuwsgierig langzaam tempo.
Volgens de boerin gaat het normaal sneller. nou ja, geen probleem, want ik heb er wel van genoten. Tja, dan heb je een snelle fiets.......

De tocht der 4 rivieren, of toch niet?

Aanstaande zondag is de tocht van de Nijl, de Nijmeegse liggers. Aanvoerder Johan heeft al meermaals een rit met LOL meegereden en ons vaker gewezen op tochten in de buurt van Nijmegen. Telkens was er iets, waardoor in ieder geval ik niet mee kon. van de anderen weet ik dat niet.
Gisteren reed Johan weer mee en wees ons op de tocht van zondag aanstaande. Deze keer lijkt het wel te lukken. Er zijn al 5 enthousiastelingen.

Op ligfiets.net staat de tocht van de Nijl aan gekondigd, evenals de aanrijtocht van LOL. Wil je eens een mooie tocht met goed gezelschap meemaken? Schrijf je dan in.

En oh, ja die 4 rivieren? Dat zijn achtereenvolgens IJssel, Rijn, Waal en natuurlijk de Nijl. :)

Het blijft LOLlig

Valt me nu eigenlijk pas op: de samenvoeging van LOL en lig :)

Vandaag was weer de maandelijkse LOL tocht. En weer een nieuwe deelnemer, Martin uit Eerbeek. In totaal waren we met 12 man. Een flinke vertegenwoordiging van de open liggers, met 2 x een M5, een Challenge, een Nazca en een Thys. De afdeling Velomobiel was afgevaardigd met Quest, XS en DF.
Het was erg mistig in de ochtend en het eerste deel van de tocht ging afwisselend door zonnige en, merendeels, mistige omstandigheden.
Vanuit Zutphen reden we over de Voorsterklei, maar we konden niet het leukste dijkje over wegens werkzaamheden. Dan maar via Voorst. Verderop meer werkzaamheden, dus via Wilp in plaats van de mooie route door de uiterwaarden.
Bas loodste ons door De Worp naar de dijk tussen Deventer en Terwolde, alwaar de befaamde koffiestop plaatsvond. Aangezien Marc jarig was geweest en, nee, we verraden zijn leeftijd hier niet, trakteerde hij ons. Driewerf hoera!
Na deze versnapering togen we naar Teuge, via De Vecht. Er werd al volop zweefgevlogen. Het weer was dan ook tijdens de koffiestop aangenaam verbeterd. Een lekker zonnetje en aangename temperatuur.
Voorbij Teuge ging het richting Bussloo, alwaar de eerste rijders ons verlieten. Via Klaren beek ging het verder en vlak bij Voort, in het overbekende Empe, scheidden er weer wat wegen. Ik reed met Johan verder tot Voorstonden, waar ook de voor mij laatste splitsing was. In een lekker tempo reed ik de laatste kilometers, om iets na 2 uur tevreden thuis te komen.
Inmiddels moet wellicht de bijzin op ligfiets.net over de afkomst van ons kluppie gewijzigd worden in Gelderland en omgeving, in plaats van Zutphen en omgeving.
Vandaag was de deelname namelijk uit Apeldoorn, Arnhem, Nijmegen, Zutphen, Deventer, Neede, Twello, Empe, Warnsveld en Eerbeek.

 In slagorde voor onze vaste ontmoetingsplek: het Volkshuis in Zutphen

We zijn in afwachting van de laatste deelnemers de ontwikkelingen op ligfietsgebied aan het uitwisselen :)