Ervaringen CV

Het was niet mijn eerste Cycle Vision, maar wel de eerste waar ik actief aan heb deelgenomen, de 3 uurs race. Daarover straks meer.
De opzet van deze CV was nieuw en uitgebreid. Wat mij betreft een prima keuze, om op die manier een breder publiek naar Ysselstein te krijgen. Het zou wel mooi zijn als het in de richting van de opzet van de Spezialradmesse in Germersheim gaat. De plek is er prima voor, vanuit in ieder geval 3 landen goed te bereizen. De ruimte op de raceway is er ook. Als het slechts op ligfietsen gericht blijft, zal CV in mijn ogen een langzame dood sterven.
De activiteiten, voor zover ik heb kunnen meemaken, waren goed opgezet en aantrekkelijk in hun soort. Ik heb heel veel mensen op fatbikes zien rijden bijvoorbeeld. De polobaan was bijna continu bezet.
Deelnemende bedrijven, niet zijnde ligfietsbedrijven, moesten wat wennen, zeiden ze. Maar een paar die ik sprak wilden wel investeren in de toekomst.

Dan mijn eigen race. Ik vond het lastig vooraf voor te bereiden, in de zin van wat me te wachten zou staan. Kilometers maken doe ik voldoende, mijn ritten heb ik de voorafgaande weken ook wat meer als training ingevuld: duurtraining in rustiger tempo en intervallen. Maar ja, wat betekent het om 3 uur lang rondjes te draaien? Ik heb er wel al een paar keer naar zitten kijken, maar dat zegt weinig.

Uiteindelijk viel het me mee en ik vond het zelfs leuk. Tijdens de vrije momenten heb ik de baan even geproefd; hoe rijdt dat nou, daar was ik benieuwd naar, voor de race zou starten. Je zit veel schuin naar links, dus de schoudersteun heb ik iets naar voren geplaatst, wat hielp.
Ik had me voorgenomen rustig te starten en dat is redelijk gelukt. Ik rijd met een hartslagmeter en ik had voor mezelf bepaalt dat ik niet boven de 140 spm wilde, het eerste uur. Soms ging dat wel, want ik liet me weleens meeslepen.
Na een uur zat ik op 36 gemiddeld, iets wat ik langzaam zag oplopen per ronde. Het tweede uur heb ik rustiger gereden, 35 kruissnelheid.
Het begin van het derde uur heb ik 10 minuten voluit gereden, om te kijken hoe dat ging. Prima, dus, ruim boven de 40, maar niet voor een vol uur. Daarom weer wat ingehouden, om de laatste 20 minuten vol door te gaan.
Zo heb ik uiteindelijk, gemeten op eigen GPS, 36,5 gereden.
Ik denk dat ik met deze ervaring, als ik volgend jaar weer mee doen, een nog betere prestatie kan neerzetten. Voor nu ben ik zeer tevreden. Volgens mijn medeLOLlers heb ik in het laatste deel mijn snelste ronde gereden, zoals is omgeroepen.

Wat leuk is als je mee doet, is de race in de race die je ziet. Na een aantal ronden zet zich een paar groepjes, die bij elkaar blijven en de strijd met andere groepjes voert. Je ziet de snelsten met elkaar wedijveren. Eerst komt de ene telkens als eerste langs, dan weer de andere. Je hoort de DF's, die in grote getale aanwezig waren, goed aankomen.
De kunst is om niet zo hard te gaan dat je aan het einde teveel moet inboeten aan snelheid. Dat zie je wel gebeuren. Rijders die mij eerst met veel hogere snelheid voorbij kwamen, maakten de race niet af, of zakten ver in. Jammer voor hen.

Ook fijn is dat ik een bus kettingolie heb gescoord die mijn Q van het geratel heeft afgeholpen. Al vanaf het begin had ik daar last van en heb ik van alles geprobeerd. Hij kwam vers, weliswaar tweedehands maar in Roemenie opgeknapt als studieobject, van Velomobiel. Dan verwacht ik niet dat er iets aan de ketting mankeert. Zaterdagochtend op de "markt" kwam ik

 deze bus olie tegen. Dus voor de race de ketting ermee behandeld. Tijdens de race is er zoveel geluid, dat ik niet kon horen of het beter ging. 's Avonds terug naar de camping, wij sliepen op een rustige camping in de buurt, was ik enorm verbaasd. Ik hoorde de ketting niet meer. Deze is dus al die tijd, 1,5 jaar, niet goed gesmeerd geweest, wat ik er ook op heb gedaan. Dus zondag nog maar zo'n bus gekocht, voor maar 2,5 euro per stuk. Goed spul.

Verder kwam ik deze

mooie schoenen tegen. Ik was er al naar op zoek, niet specifiek naar deze, maar wel naar schoenen met een keiharde zool. Deze hebben dat gelukkig, bovendien voor 50% van de nieuwprijs.

Voor mij kan deze Cycle Vision dus niet meer stuk!

Ik ga naar CV en ik neem mee.......

Behalve een paar ligfietsvrienden zal dat het volgende zijn:

De bon uit ligfiets& die als entreebewijs geldt en waarmee ik mijn startbewijs voor de 3 uursrace kan afhalen.
Een GPS om de route naar venray te kunnen rijden.
Een tent
Een slaapzak
Een matje
Brandertje voor ochtendkoffie
Ontbijt voor 2 x
Wat kleding, voor onderweg en  voor de vele uren dat ik niets zal fietsen.
Niet te vergeten: schoenen, want op fietsschoenen loop ik niet lekker :)
Mijn gisteren gemaakte Questpyjama.
Een kussen, want dat slaapt wel lekker.
Een paar biertjes
Veel voedsel, voor tussendoor, voor de heenweg, 2 x ontbijt en de terugweg. Niet te vergeten voor de eerste dag, voor tijden en na de race. Fruit en noten vooral.
Euro's voor als ik leuke dingen zie.
Opladers voor de apparatuur.
En, Belle, helaas heb ik geen T shirt met 332 erop. Ik zal me netjes voorstellen op het bloggersplein. 

En, zin om te racen, dat zal ik ook mee moeten nemen, want 3 uur rondjes rijden, ik weet het niet hoor. Of ik dat zal volhouden bedoel ik.
We zullen het zien. Ik heb er zin in, ook in die vele andere bijzondere dingen.

en, oh ja, mochten jullie me 's avonds missen, ik sta niet op de CV camping, maar op een minicamping op 5 kilometer. Lekker rustig en even geen fietsgedoe......pfff, dat houd ik geen 24 uur vol.

Inspiratie

Een van de fijne bijkomstigheden, of misschien wel een belangrijke reden om te bloggen, is dat ik geïnspireerd kan raken door verhalen en voorbeelden van anderen.

Deze keer was dat een blogbericht van Belle over het afdekken van je velomobiel op de camping, tijdens een pauze, museumbezoek of dergelijke. Om nieuwsgierige handen en vingers buiten je velomobiel te houden, heeft zij op basis van een grondzeil een hoes gemaakt. Goedkoop, goed passend en waterdicht.
Hier lees je de vele reacties op haar bericht

Nu koop ik niet graag iets, waarvan ik de helft niet gebruik. Wel bewaar ik nogal eens teveel oude spullen. Dit keer heb ik een oude binnentent van een tent die meer dan 20 jaar oud is gepakt. Het grondzeil, wat redelijk waterdicht is, heb ik losgetornd. Het past prima over de Quest. Even een klemmetje van de buitentent, waar de binnentent aan vastklikt, overgezet naar een kant van de binnentent. Zo klikt het aan het achterwiel vast. Verder kan ik het dan naar voren trekken en om de bolle voorkant vastzetten.

Het zit nu niet strak, want slechts voor de foto, maar het kan mooi strak erover, zodat de waterdichtheid is gegarandeerd. Ik kan op de camping zelfs met haringen de boel vastzetten.

Het weegt bijna niets, dus kan het standaard mee in de Quest. Ik heb geen dekje, want ik vind dat niet fijn rijden, je ziet bijvoorbeeld je GPS niet meer. Als ik dan tijdens een regenachtige rit ergens parkeer heb ik daarna een natte zetel. Nu niet meer dus. Te bewonderen op CV, maar dan op een andere camping.

Belle, bedankt voor de tip!

een rustige laatste Lentetocht

Hoewel het weer zomers was vandaag, heb ik toch de naam van de maandelijkse tocht niet aangepast :)

Vandaag was het een rustige tocht. We hadden een gast uit Nijmegen, die al de dag ervoor naar Warnsveld was gekomen en bij een vriendenopdefiets adres heeft overnacht. Evelien Veerman reed mee en zij gaf bij de start aan dat haar tempolager was dan het onze, tenminste, dat is de vertaling van haar boodschap. Geen punt, dan rijden we toch een rustige tocht? Wel eens lekker, een rustige duurtraining.

Mooie "Oudhollandse" lucht ergens bij Bathmen in de buurt.


Na wat gedimdam over de route werd het Noordwaarts. Via Whatsapp was dat al aangegeven, maar de rouet is toch wat anders. Richting Radio Kootwijk, zoals genoemd, verwachtten we toch wel een flinke "grijze golf" en dat rijdt niet lekker. Op de route van vandaag was die golf er ook, maar dat meer gerimpel dan een golf.

We zouden langs de zuidkant van de IJssel omhoog en dan aan de overkant weer omlaag gaan. Omdat Arjen niet precies wist hoe naar Epse te komen, mocht ik de eerste kilometers vooraan rijden. Ergens bij Joppe nam hij het heft weer in handen. Via Epse zou het niet meer worden en vanaf dit moment werd er flink geslingerd tot de koffiepauze, ik meen in Wesepe.
Na een lekkere, door jarige Wim getrakteerde honingnotentaart, ging het verder naar Olst, om per pont de IJsseloversteek te maken. Op mijn GPS apparaat zie ik dat de p[ont ongeveer 4 km/u vaart. Hoeveel knopen is dat?

Aan de overkant gekomen rijden we over de dijk richting Deventer. we worden met enige regelmaat verrast door motorrijders. Niet zichtbaar door hun pakken, maar ik vermoed er wel een grijs golfje in. Ik kan me levendig voorstellen dat veel dijkbewoners deze toeristen niet graag langs hun achtertuin hebben. Wat een herrie en bijkomende stank. Nee, dan die zachtzoevende ligfietsers!

Bij Deventer vindt Arjen het nog niet genoeg en hij besluit nog verder mee te rijden. We gaan langs de Molen verder dijken over. Vlak bij Voorst is een mooi weggetje afgesloten voor fietsers. Jammer dan, nu maar door Voorst, geen fijne weg, maar ja.

Na bijna 90 kilometer kom ik iets voor drieën thuis. Hoe lang zou Evelien nog hebben gereden naar Nijmegen?

Hoe bereid ik me voor op een 3 uurs race?

dat is de vraag, dus. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken, virtueel dan wel uiteraard. Ik ga op CV de 3 uurs rijden. Maar hoe bereid ik me daar nu op voor? Kilometers maak ik wel, dat is niet het probleem. Maar drie uur lang rondjes van 800 meter rijden, dat is nieuw voor me. Wat kan een goede kruissnelheid zijn? Hoeveel eten heb ik tijdens de race nodig? hoeveel drinken?
Waar op de baan kan ik het beste rijden, uitgaande van dat ik wel ergens onderaan in de middenmoot zal zitten?
Ik heb twee CV's bezocht, in Lelystad en vorig jaar Venray. De race beide keren gezien. Soms dacht ik, je moet er toch horendol van worden, alleen maar rondjes? Maar toch trekt het me ergens ook wel aan.

Nou ja, ik zal de komende 2 weken maar wat intervaltrainingen doen, de fiets goed controleren, Nico vragen mijn achterwiel te richten, tent, slaapzak en matjes uit de mottenballen halen en dan zien we wel weer verder.