Sorry, alweer over........

Banden, dus. Nou ja, over een specifieke band. De F lite. Lijkt wel of ik er een haat-liefde verhouding mee heb, hoewel ik het wel ver vind gaan om zo over banden te praten.
Wat nu dan, zal je denken. Wel, enige weken terug was ik in Lattrop. Ik had 4 F lites bij me, omdat ik het eigenlijk wel gehad heb met die banden. Peter wilde deze wel van me overnemen. Nu ben je nooit in 5 minuten klaar daar, dus tijd genoeg om van gedachten te wisselen over die dingen.

Peter wist me ervan te overtuigen door te rijden met de F lites. Hij rijdt er rond 8000 kilometer per stuk mee, met weinig lekkages. Ik had voornamelijk veel last van de te korte draaicirkel, waardoor de band aanloopt in de bocht en ik al 1 band met een prachtig profiel heb moeten weggooien omdat de wang doorgesleten was. Zodanig dat de binnenband er doorheen kwam.
Wel, ik heb er 2 achtergelaten, want verkocht = verkocht, vind ik. Maar Peter vond het geen punt als ik er weer 2 mee terug nam.
Nu was een van de reparaties aan de Q in Lattrop het linkerwiel, de spaken werden op spanning gezet. Dat betekende dat ik in bochten minder aanloop heb. Vreemd om te ervaren, maar wel prettig.

Maar de laatste rit deze week was er toch weer iets vreemds. het voelde alsof ik een hoogteslag had. Maar, ik ben nergens op gebotst, dus dat kan het niet zijn. Dan maar eens op de kant, die Q. En toen openbaarde zich het euvel:

Een scheurtje in de band, door een scherp voorwerp veroorzaakt. Kennelijk is de F lite daar niet tegen opgewassen, want het is al de tweede keer dat met dit overkomt. Je ziet duidelijk dat de band uit verband is. Nou, ik vind dat bijzonder voor een band van 35 euro. Dat zou niet moeten kunnen. Ik heb er nog geen 3000 mee gereden en zoals je ziet is het loopvlak nog bijzonder goed, nauwelijks versleten.
Ik rijd met Antiplatt tegen lekkages. Zou dat van invloed zijn? Kan me het eigenlijk niet voorstellen.

Wie het weet mag het zeggen.

Ik heb nog 4 F lites. Als die op zijn, en dat is snel genoeg als het zo doorgaat, zal ik toch overgaan op andere banden. Voor de winter dan wel te verstaan, want nog even en mijn favoriete band, de Kojak, kan er weer op.

Een gelukje en een tipje van de sluier

Vandaag was mijn werkdag in Almelo, tot 31 december 2013 mijn vaste werkplek. Onze baas vindt het fijn als we onze MT overleggen in de hele regio plannen. Vandaag was Almelo aan de beurt.

Fijn om weer eens mijn oude woonwerkrit te kunnen maken.Ik heb het altijd wel een prettig traject gevonden. 48 kilometer enkele reis, dus goed te doen.

Gelukkig was het ook nog eens prachtig fietsweer, hoewel ik bij min 2 vertrok vanochtend. Ook veel mist in het eerste deel van de rit, maar die trok snel op.
Het fijne van dit traject is dat er nauwelijks snelheidsvertragende stukken in zitten. Geen lastige rotondes of bebouwde kommen.

Een gelukje dus.

Het tipje van de sluier? Welnu, ik doe een achterbandentest, waarvan het verslag achter het andere tabblad komt binnenkort.
Zoals al eerder vermeld, probeer ik objectief te zijn en alle elementen zo goed mogelijk te vertalen. Gelukkig is het weer tot nu toe redelijk egaal. Koude ochtenden, temperaturen rondom het vriespunt en in de middag vertrek ik bij 8 a 10 graden. Wind is er ook niet veel. Komende dagen wordt het kennelijk anders, maar deze week kan ik alleen morgen nog fietsen, naar het werk althans.
Ik heb 6 testritten gedaan. 2 per band. De Kojak, Sportcontact 2 en Allmotion heb ik gehad.
Er is weinig verschil merkbaar. De Conti en Allmotion zijn wat comfortabeler dan de Kojak, de enige slick. Op adviesdruk opgepompt is deze wat harder, stuiteriger. Qua snelheid en optrekken zit ie wee in de plus.
De Allmotion is de stabielste van de drie. Voelbaar beter in de bocht, betrouwbaar.

Nu volgende week nog een paar ritten met de Continental Speedking. Daarbij ben ik wat bevooroordeeld, want mijn ervaring is dat deze snel is, stabiel, qua accelereren fantastisch. Nu nog zien objectief te blijven.

Met dank aan Wim

Op mijn vorige bericht heb ik een aantal reacties gekregen met een vervolg. Het ging om het bewegen in de Quest, wat energie kost en geen snelheid oplevert. Wim fiets bij LOL tochten kennelijk vaak achter me en ziet het dan ook.
Hij vroeg via een reactie of ik met een nekrol rijd. ja dus. Maar die zit wat ver naar achter. Dus dacht ik gisteren: ik ga eens kijken of ik deze wat verder naar voren kan doen, zodat ik niet zover achterover hoef met mijn hoofd. Ik maak het ding los van de klittenband en zie......

Deze boosdoener.

Wat is er aan de hand? Onder de nekrol zit een boutje, waarmee de bovenkant aan de stoelbeugel vast zit. Deze niet, dus. Er zit beweging in, hij zit niet vast, aan de achterkant zit geen moertje!
Waarschijnlijk is deze niet vastgemaakt, toen ik vorig jaar de bovenkant eraf had om de Rotor bladen te monteren. Na die actie had ik vaker dat ik wat geklapper hoorde als ik over hobbels reed. wat kon dat toch zijn? Losliggende pomp of zo? Ik kon het niet vinden. Tot gisteren dus. Wim, bedankt!

Een andere tip betrof de vering voor. Die is inderdaad wat slap. Als ik een bocht doorga, niet eens snel, hel ik al flink over.
Dus bij velomobiel.nl twee stijve veren besteld, die vandaag al in de brievenbus lagen. Heb ik weer wat te doen!

Overigens merkte ik vandaag direct dat het boutje nu weer vast zit. Veel minder beweging, stabieler rijden.

Bewust rijden

Als je zoals ik elke woonwerkrit tussen 5 en 6 kwartier in de fiets zit op inmiddels bekende wegen, dan komt er van alles langs in mijn gedachtenwereld. Of, zoals Sherlock Holmes het noemt: mijn gedachtenpaleis.

Dan komt het weleens voor dat ik ineens "wakker" schrik en even moet kijken waar ik ook alweer rijd. Onbewust ben ik dan weer een paar kilometer verder. Dat is in mijn omgeving geen punt, want heel druk is het verkeer niet. En volgens mij rijd ik onbewust wel veilig, op de automatische piloot, om het zo te noemen.

Wat ik dan wel merk is dat ik nogal veel beweeg in de bak. Kijkend naar mijn schaduw zie ik mijn hoofd behoorlijk veel beweging maken. Dat is natuurlijk energieverlies. Ik kan me herinneren uit de tijd dat ik gebiologeerd naar tijdrijders in de Tour de France kon kijken, dat de besten heel stil op de fiets zaten, zodat alle energie via de pedalen naar de snelheid ging.
Op die momenten ga ik bewust rijden, dan probeer ik zo stil mogelijk te zitten. Merkbaar is dan dat de snelheid omhoog gaat, maar dat het ook best lastig is in de Q om stil te blijven zitten. Ik ben niet breed gebouwd, dus ik heb ruimte tussen schouders en de rand van de Q. Dat wordt deels opgelost door die schuimrubber dingetjes ter hoogte van je schouders. Wat ook helpt zijn de armsteunen. Maar die heb ik dan maar aan 1 kant, omdat mijn laptoptas aan de andere kant zit. Morgen toch maar ook die armsteun erin en eens kijken wat dat oplevert.
En als ik dan zo stil mogelijk zit, gaat die bak weer veel bewegen. Volgens mij is een van de oorzaken ook dat ik meer omwentelingen per minuut maak met de Rotor bladen. Ik schakel veel later door naar de volgende versnelling dan voorheen.

Iemand tips om hier beter mee om te gaan?

Zomerklaar

Ja ja, dat is de nieuwe trend. Na het winterklaar maken van de Quest, in navolging van Jacobse en Van  Es, die tuinen winterklaar maakten.

Vandaag ben ik afgereisd naar De Rond Velomobiel Service Twente. Ik had nog wat werkuren tegoed volgens Peter. Nou ja, dan is de keuze snel gemaakt. De remmen jankten en bleven hangen en vooral het linkerwiel voor liep niet lekker.

Eerst uiteraard koffie en een praatje, waarna besproken wat gedaan wordt. Eerst het linkerwiel, dat is het meeste werk, onder meer vanwege de fietscomputer, verder omdat ik dat wiel nog nooit heb gedaan. Rechts heb ik al eens schoongemaakt bij de rem. Daarna rechts en de sporing in orde maken. Dat is ook nog een karwei. Peter zet er zijn zelf ontwikkelde stuurstangversteller op, zodat de sporing in het vervolg eenvoudig bijgesteld kan worden. Ik heb goed opgelet en hoop het in het vervolg zelf te kunnen. Volgens Peter is het goed om dit elke 3 maanden te controleren.

Hij ziet intussen dat de remkabel rechts slijtage heeft, zodanig dat de binnenkabel zichtbaar is. Deze is aan de verkeerde kant van de vork vastgemaakt, met als gevolg dat bij het veren de kabel steeds schuurt langs de vork. Direct de nieuwe kabel maar goed vastgezet, uiteraard.
De wielen ook gericht, links had dat echt wel nodig, de spaken stonden erg slap. Effect van slappe spaken is energieverlies en bovendien kans op spaakbreuk.

Ik laat 2 van de 4 meegebrachte F Lites achter, want Peter had gereageerd op mijn aanbod om deze te verkopen. Waarom 2? Omdat ik er ondertussen wel van overtuigd ben dat het prima banden zijn, ondanks dat ik er last van heb dat de draaicirkel erg groot is. In de winter is geen enkele band comfortabeler en sneller. Waarom dan niet alle 4 gehouden? Eenmaal verkocht, is verkocht, vind ik. Maar gelukkig een middenweg gevonden!

Op de heenweg heb ik lekker rustig gereden, geprobeerd de hartslag op max 130 te houden. Behoudens een enkele brug is dat gelukt. Gisteren een flink stuk hard gereden om een racefietser voor te blijven, dus de heenweg vandaag was een herstelritje. Toch nog een 30.1 gemiddeld op de teller over ruim 70 kilometer. Wind mee, goed weer, dat was het geheim.
Op de terugweg voelde ik duidelijk dat de Q beter reed. vaster op de weg, betere overbrenging van vermogen, minder gezwabber. Dat linkerwiel en de sporing had eerder gedaan moeten worden!
Wel tegenwind en vooral van opzij, waar ik een hekel aan heb, maar toch ook nu net boven de 30 gebleven. Wel met hogere hartslag.

De voetgaten zijn sinds donderdag weer open, lycra is eraf. Wel bij beide gaten een stukje stormstrip ervoor geplakt, om de wind minder binnen te krijgen. Dat werkt goed, dus mijn Q is zomerklaar!

En onderweg terug kreeg ik dit cadeautje:

Dus, mijn Q en ik zijn zomerklaar!

De 6

Het wordt weer beter weer, hoewel dat verschillend geïnterpreteerd zal worden. Vanochtend reed ik weg bij 0 graden Celcius, met als gevolg een gemiddelde van 25.1. Dat komt ook door het bochtige circuit dat ik heb gekozen. Tevens enige tegenwind, ongeveer 4BF.

Vanmiddag de terugrit, ongeveer 7 graden Celcius en de wind van opzij, niet echt mee, niet echt tegen. De vaart erin in het eerste deel van de rit.
Dan komt het moment dat de 6 er weer op kan. Ik rijd veel in de 5, dan is het bereik tussen 25 en 35 per uur. Als de 6 erop kan, betekent het dat ik hele stukken weer boven de 35 kom.
Tot ik vlak voor Toldijk de wind schuin van voren krijg, dan gaat ie weer terug op de 5. Uiteindelijk komt het gemiddelde op 30,1

Toch, goed gevoel dat de 6 er weer is!

We zijn onthand..........

We zijn de weg kwijt, we zijn onthand, wat moeten we nu? Wat er aan de hand is? Onze vast chroniqueur is ziek. er gingen al stemmen op om dan maar niet te rijden, want de lol zit ook in het lezen achteraf, van die stukjes van Paul, dus.
Uiteindelijk zijn we toch gegaan. Het compromis is dat we alle foto's aan Paul sturen en hij er dan maar een mooi verhaal bij moet schrijven.

We zijn met ons negenen vertrokken. Een bijzondere gast was deze keer Mick, helemaal uit Amsterdam. Hij is gisteren al vertrokken en heeft een koude nacht op een zolder bij een camping doorgebracht.

 Hier zijn we ons aan het klaarmaken voor vertrek. Op de voorgrond rechts de rode Versatile van Mick

 Een bord met uitleg over wat er met de Voorsterklei gaat gebeuren.

Donkere luchten, net voor ons gepasseerd.

Deze foto´s uploadend denk ik, wat zou Paul over vandaag gemeld hebben in een waarschijnlijk weer wonderlijk verhaal.
Misschien iets over het bepalen van de route, waar de open liggers hun behoefte om met tegenwind te starten in de strijd gooien? En dat terwijl Marc zijn best heeft gedaan een route helemaal de andere kant op te maken?
Of over de relatie tussen het weer van vandaag en de titel van de rit?
Over het uitbreidende deelnemersveld van LOL, dat ver over provinciegrenzen gaat?
Hij zou zeker tijdens de koffiepauze een uiteenzetting hebben gegeven over wat waterschap Vallei en Veluwe (of hoe heet dat ook alweer) allemaal aan het doen is om de IJssel meer ruimte te geven en landbouwgrond aan de natuur terug geeft. Ik heb de natuur overigens nooit dank je wel horen zeggen.
Misschien zou hij verhalen over de geschiedenis van Rivierenland en dat in een ver verleden de Batavieren en Kaninefaten ons land bevolkten en zich zeer bewust waren van de gevaren van het water. Dat in vervlogen tijden ingenieurs in opdracht van landbezitters de rivier moesten beteugelen met dijken en gemalen.
Of over de baltsende buizerds die we kort voor Lieren zagen vliegen?
Wellicht over de rissende velomobielers, nadat we Hoenderloo appelgebakloos moesten achterlaten?

We zullen het nooit weten. Misschien dat deze rit de boeken in moet met de titel: "deritvanhetverhaaldatPaulgeschrevenhadkunnenhebbenmaardatwenooitzullenlezen"