Ja, ook fietsers kunnen vreemd gaan. Ik ben bezig met de voorbereiding op de Toer de reclassering. Dat is een tocht vanuit verschillende delen van het land naar ons hoofdkantoor in Utrecht. Zo fiets ik met 2 collega's van Almelo naar Utrecht. eerst morgen naar Almelo.
Vooraf dacht ik, een lekker velomobieltochtje. 's Morgens vroeg naar Almelo rijden, collega's oppikken, naar Utrecht kachelen en dan weer naar Warnsveld. 270 kilometer op de mooiste dag van de week kwa weer dan.
Daar dachten de collega's anders over. Die hebben liever niet zo'n vreemde snuiter laag naast, achter of voor zich. Dus, na ampele overweging, heb ik besloten om aan hun wensen tegemoet te komen. Gisteravond mijn MTB omgebouwd tot wegfiets.Achteraf niet nodig, want....mijn oude buurman kwam langs met een racefiets die hij wil kopen, en waar hij mijn advies voor wilde. Nou, aardig karretje, mooie prijs, doen, dacht ik. Hij bood aan om die fiets dan maar mee te nemen voor onze toer. Een goede buur, ook al woont hij niet meer naast je, is beter dan een verre vriend.
Overigens gaat de Toer de RN erom dat we voor ons roparunteam extra euri inbrengen, voor het goede doel.
Daar fietsen we graag voor. Ik verheug me al weer op de zadelpijn, lamme armen en dooie polsen. Maar ja, bij goededoelentochten gaat het erom dat je lijdt, omdat zij ook lijden.
woensdag 29 mei 2013
vrijdag 24 mei 2013
eigen schuld?
Op de terugweg vanmiddag had ik een vreemde ervaring. Ineens bij het trappen begon het te trillen in de Q. Stil gaan staan, alles bekeken, Q op de kant. Wat ik ontdekte was dat de veerpoot achter niet goed vast zat. Aangedraaid, alles op de plek teruggelegd en weer verder. Waar het niet goed vast zat, is bovenaan de aansluiting, net achter de stoel. Dat heb ik bewust wat losser gezet, omdat ik dacht dat strak aandraaien de vering kon beïnvloeden. Natuurkundigen onder ons, en dan vooral de mensen die verstand hebben van mechanica, weten dat zo'n gedachte onzin is. Nu ja, daar ben ik nu ook achter gekomen.
Wat was nu juist zo vreemd? Na een tiental kilometers verder te hebben gereden weer hetzelfde getril. Weer stil gezet, alles nagekeken. Veerpoot zit nog vast. Dan de kettingloop maar eens nakijken. Ja, dat is het! De ketting is onder de stoel naast de kettingrol gelopen. Die zat niet goed vast. Dom, eigen schuld. Maar waarschijnlijk was dit het eerste pechgeval ook de oorzaak, maar is de ketting vanzelf weer op de goede plek gegaan, doordat ik de Q op zijn kant heb gelegd. Haar kant, vrouwelijke vormen, oké.
Ben ik er dus bij toeval achter gekomen dat de veerpoot niet goed vastzat. Dat is dan weer een geluk bij een ongeluk. Ik heb al eens meegemaakt dat die veerpoot losschoot en de veer rakelings langs mijn hoofd schoot. Die wil je niet met kracht tegen je hoofd krijgen.
Wat ook eigen schuld is, betreft het aantal keer dat mijn bericht over banden, specifiek de Durano plus, is bekeken. Ik zag dat dit 495 keer is. Nou ja, dan had ik er maar niet over moeten schrijven, maar het is opgepikt door de redactie van ligfiets.net. Ach, altijd leuk.
Wat ik nog wel wil benadrukken is dat de Durano plus een prima band is. Het lijkt wellicht anders als je mijn bericht erover leest, maar dat is zeker niet zo. Het is een miniem verschil met de Kojak.
Maar goed, beide van Schwalbe, een fabrikant die goed meedenkt met de gebruiker en de producten afstemt op diens wensen. Hulde daarvoor.
Wat was nu juist zo vreemd? Na een tiental kilometers verder te hebben gereden weer hetzelfde getril. Weer stil gezet, alles nagekeken. Veerpoot zit nog vast. Dan de kettingloop maar eens nakijken. Ja, dat is het! De ketting is onder de stoel naast de kettingrol gelopen. Die zat niet goed vast. Dom, eigen schuld. Maar waarschijnlijk was dit het eerste pechgeval ook de oorzaak, maar is de ketting vanzelf weer op de goede plek gegaan, doordat ik de Q op zijn kant heb gelegd. Haar kant, vrouwelijke vormen, oké.
Ben ik er dus bij toeval achter gekomen dat de veerpoot niet goed vastzat. Dat is dan weer een geluk bij een ongeluk. Ik heb al eens meegemaakt dat die veerpoot losschoot en de veer rakelings langs mijn hoofd schoot. Die wil je niet met kracht tegen je hoofd krijgen.
Wat ook eigen schuld is, betreft het aantal keer dat mijn bericht over banden, specifiek de Durano plus, is bekeken. Ik zag dat dit 495 keer is. Nou ja, dan had ik er maar niet over moeten schrijven, maar het is opgepikt door de redactie van ligfiets.net. Ach, altijd leuk.
Wat ik nog wel wil benadrukken is dat de Durano plus een prima band is. Het lijkt wellicht anders als je mijn bericht erover leest, maar dat is zeker niet zo. Het is een miniem verschil met de Kojak.
Maar goed, beide van Schwalbe, een fabrikant die goed meedenkt met de gebruiker en de producten afstemt op diens wensen. Hulde daarvoor.
vrijdag 17 mei 2013
Kojak? Durano plus? F-Lite? Big Apple?
"ik ben nog in Almelo, ik wacht nog even tot het wat minder regent en dan ga ik rijden" liet ik het thuisfront weten gisteren. Het kwam er op dat moment met bakken uit, zelfs teveel voor een Q. Maar daar is ie toch voor, antwoordde Arjen een paar maanden geleden op een tweet van me dat ik de Q liet staan, vanwege erg slecht weer. Het leek 10 minuten later een stuk minder te zijn. Dus maar vertrokken, om na 5 minuten het dekje er maar op te doen. Wat een regen! Wel warm in de cocon met dekje! Even later er weer af, dan er weer op. Helm met eigen gemaakt vizier erbij op, om de regen niet in de ogen en op de bril te krijgen.
Dat rijden met een dekje heb ik onlangs in Duitsland geleerd, tijdens de Spezitour. Normaal doe ik dat nooit, de kap die ik had gekocht heb ik ook na een paar ritten alweer verkocht. Maar als het lang en constant regent, is zo'n dekje wel uit te houden. Ik ben altijd weer blij als het eraf kan.
Maar het zou over banden gaan, toch? Klopt. Begin van de week de Durano plus, die ik op de beurs heb gekregen, er maar onder gelegd. Eerder heb ik vermeld dat ik de Kojaks rondom had gelegd. Dat rijdt op zich prima, maar achter heb ik toch liever de Big Apple, wat comfortabeler dan een Kojak op 7 bar. Dan ook maar de Durano's er op, dacht ik, om verschil te proeven. The proof of the pudding is in the eating, for all sake.
Dus, proefondervindelijk verschil proeven tussen types banden. Het is natuurlijk geen harde wetenschappelijke test, zoals Wim S die doet met de rollenbank.
Vorige week ritten met de F-Lites voorop en Big Apple achter. Dat beviel niet, F-Lites vind ik wat zwaar rijden.
Begin deze week en gisteren 2 ritten met de Durano's. Op zich prima banden, maar het voelde toch wat "sloom" en "slakkerig". Ik kreeg de Q niet goed boven de 30 km/u
Gisteravond daarom maar weer de Kojaks voorop gelegd. Heerlijke banden, lekker licht rijdend en sturend. Goeie combi met de BA achterop. Dat is overigens een band waar ik al heel lang mee rijd, zonder lek, weinig slijtage en heerlijk comfortabel op 4 bar. een 20 inch versie, dus past ook op de Magic Bullet ;)
Vandaag waren de omstandigheden qua weer, tijd van rijden, energie etc vergelijkbaar met die van gisteren. Op de Kojaks rijd ik wat sneller, met lagere intensiteit, merkbaar aan een lagere gemiddelde hartslag. Scheelt 3 tot 5 procent in snelheid, maar belangrijker, het voelt beter. Het blijft mijn favoriete voorband. Gaat zeker 10.000 km mee, weinig lekke banden, laag gewicht.
Maar, zoals ik vaker heb geschreven, het is geen wetenschap, puur proefondervindelijk en erg persoonlijk.
En nu maar wachten op beter weer, want het rijd toch het lekkerst als het droog is en rond de 20 graden.
Dat rijden met een dekje heb ik onlangs in Duitsland geleerd, tijdens de Spezitour. Normaal doe ik dat nooit, de kap die ik had gekocht heb ik ook na een paar ritten alweer verkocht. Maar als het lang en constant regent, is zo'n dekje wel uit te houden. Ik ben altijd weer blij als het eraf kan.
Maar het zou over banden gaan, toch? Klopt. Begin van de week de Durano plus, die ik op de beurs heb gekregen, er maar onder gelegd. Eerder heb ik vermeld dat ik de Kojaks rondom had gelegd. Dat rijdt op zich prima, maar achter heb ik toch liever de Big Apple, wat comfortabeler dan een Kojak op 7 bar. Dan ook maar de Durano's er op, dacht ik, om verschil te proeven. The proof of the pudding is in the eating, for all sake.
Dus, proefondervindelijk verschil proeven tussen types banden. Het is natuurlijk geen harde wetenschappelijke test, zoals Wim S die doet met de rollenbank.
Vorige week ritten met de F-Lites voorop en Big Apple achter. Dat beviel niet, F-Lites vind ik wat zwaar rijden.
Begin deze week en gisteren 2 ritten met de Durano's. Op zich prima banden, maar het voelde toch wat "sloom" en "slakkerig". Ik kreeg de Q niet goed boven de 30 km/u
Gisteravond daarom maar weer de Kojaks voorop gelegd. Heerlijke banden, lekker licht rijdend en sturend. Goeie combi met de BA achterop. Dat is overigens een band waar ik al heel lang mee rijd, zonder lek, weinig slijtage en heerlijk comfortabel op 4 bar. een 20 inch versie, dus past ook op de Magic Bullet ;)
Vandaag waren de omstandigheden qua weer, tijd van rijden, energie etc vergelijkbaar met die van gisteren. Op de Kojaks rijd ik wat sneller, met lagere intensiteit, merkbaar aan een lagere gemiddelde hartslag. Scheelt 3 tot 5 procent in snelheid, maar belangrijker, het voelt beter. Het blijft mijn favoriete voorband. Gaat zeker 10.000 km mee, weinig lekke banden, laag gewicht.
Maar, zoals ik vaker heb geschreven, het is geen wetenschap, puur proefondervindelijk en erg persoonlijk.
En nu maar wachten op beter weer, want het rijd toch het lekkerst als het droog is en rond de 20 graden.
dinsdag 14 mei 2013
onderhoud
Het was er weer tijd voor, een onderhoudsbeurt. Geïnspireerd door Theo van G. Gisteren de kap eraf gehaald en wat schoonmaakwerk aan de binnenkant van de Q. Altijd een tijdrovend gebeuren, al die boutjes losmaken. Mijn armen zijn redelijk lang, maar lastig blijft het.
Na de schoonmaak de ketting uitgebreid onder handen genomen. Schoonmaken vooraf. Dan de buizen waar die ketting doorheen gaat. Dat doe ik door een touwtje om de ketting te binden en dan door de buizen te leiden. Dat is trekken en duwen, maar het lukt. Touwtje gedrenkt in spiritus, terpentine kan ook. Vooral de onderste kettingbuis zit altijd goed voor rotzooi. Die ligt namelijk nogal vlak, waardoor het vuil er met een goed gesmeerde ketting makkelijk in gaat.
Vervolgens de stuurknuppel goed vastgezet. Er zat wat speling op. Dan de kettingrol onder de stoel er af gehaald. Deze schoongemaakt en ook de ruimte onder de rol. Kettingbuizen goed op hun plaats gezet.
Het is een 3x20 Q, dus de dubbelas ook goed onder handen genomen, vuil eraf, ketting schoon, kettingloop nakijken en de spanner wat bijbuigen.
Er liggen nieuwe wielen onder, ook nieuwe remmen. De linkerrem zat wat strakker dan de rechter, met als gevolg dat bij elke keer remmen ik iets naar links ging. Dat ook bijgesteld, hoop ik. Dat blijkt bij de eerstvolgende rit, aanstaande donderdag.
Waarom al deze handelingen? Ik merkte dat de Q wat minder goed liep. Bij het uitrijden zakte de snelheid maar langzaam, dus moest het aan andere dingen liggen. Vuile kettingbuizen, slecht lopende kettingrol onder de stoel, dubbelas niet lekker etc.
Tevens de voorderailleur goed afgesteld, zodat ie er niet meer afloopt bij schakelen naar het grote blad.
Hopelijk heeft het effect, want het is altijd een flinke klus.
Bijgaand wat foto's. Op een ervan zie je wat gaatjes in de wielkast. Dat ontdek je als de kap eraf gaat. Er komt vocht en vuil doorheen. Ik zal er dus ook eens aan moeten geloven om wat cosmetische verbeteringen aan te brengen, ook omdat er wat beschadigingen aan de buitenkant zitten.
Na de schoonmaak de ketting uitgebreid onder handen genomen. Schoonmaken vooraf. Dan de buizen waar die ketting doorheen gaat. Dat doe ik door een touwtje om de ketting te binden en dan door de buizen te leiden. Dat is trekken en duwen, maar het lukt. Touwtje gedrenkt in spiritus, terpentine kan ook. Vooral de onderste kettingbuis zit altijd goed voor rotzooi. Die ligt namelijk nogal vlak, waardoor het vuil er met een goed gesmeerde ketting makkelijk in gaat.
Vervolgens de stuurknuppel goed vastgezet. Er zat wat speling op. Dan de kettingrol onder de stoel er af gehaald. Deze schoongemaakt en ook de ruimte onder de rol. Kettingbuizen goed op hun plaats gezet.
Het is een 3x20 Q, dus de dubbelas ook goed onder handen genomen, vuil eraf, ketting schoon, kettingloop nakijken en de spanner wat bijbuigen.
Er liggen nieuwe wielen onder, ook nieuwe remmen. De linkerrem zat wat strakker dan de rechter, met als gevolg dat bij elke keer remmen ik iets naar links ging. Dat ook bijgesteld, hoop ik. Dat blijkt bij de eerstvolgende rit, aanstaande donderdag.
Waarom al deze handelingen? Ik merkte dat de Q wat minder goed liep. Bij het uitrijden zakte de snelheid maar langzaam, dus moest het aan andere dingen liggen. Vuile kettingbuizen, slecht lopende kettingrol onder de stoel, dubbelas niet lekker etc.
Tevens de voorderailleur goed afgesteld, zodat ie er niet meer afloopt bij schakelen naar het grote blad.
Hopelijk heeft het effect, want het is altijd een flinke klus.
Bijgaand wat foto's. Op een ervan zie je wat gaatjes in de wielkast. Dat ontdek je als de kap eraf gaat. Er komt vocht en vuil doorheen. Ik zal er dus ook eens aan moeten geloven om wat cosmetische verbeteringen aan te brengen, ook omdat er wat beschadigingen aan de buitenkant zitten.
dinsdag 7 mei 2013
Gaan we weer, over fietsbanden.....
ja hoor, ik ga weer eens een stukkie schrijven over fietsbanden. Ik heb de laatste weken nogal verschillende banden onder de Q gehad. Medio februari bij Velomobiel.nl mooie nieuwe wielen eronder laten leggen. Ik werd daarbij verleid tot het kopen van F-lites, wat ik dan ook gedaan heb. Op de terugweg van Dronten naar Warnsveld meende ik direct te merken dat het beter reed. Lag het aan de wielen, de banden of de combi?
Eind april heb ik ze verwisseld voor Kojaks, omdat ik tijdens de Spezitour niet verrast wilde worden in scherpe bochten met de grote draaicirkel. Dat paar Kojaks had de langste rijtijd eigenlijk al achter de kiezen, want een zestal lekke banden op de heenweg was wat erg veel van het goede. Wat een goede reisvoorbereiding ;)
Op de beurs kreeg ik van Schwalbe een mooi paar Durano plus banden, waarmee ik op de terugweg geen enkel lek heb gehad. Bovendien rijden ze best comfortabel, waarschijnlijk door het laagje extra profiel wat erop zit. Maar...mijn binnenbanden zijn niet van de juiste maat, dus heb ik er zondag de F-lites weer onder gelegd. Die hebben pas een kleine 2000 km gelopen en moeten nog even mee kunnen.
Ik heb al diverse lekke banden met de F-lites gehad, zodanig dat mij eega zich afvroeg waar ik mee bezig was.
Gisteren een rit naar Zwolle, waar ons hoofdkwartier is gevestigd. Als test had ik de banden op 3 bar gezet, eens kijken wat daar het effect van is. Na twee kilometer heb ik ze weer op 4,5 gezet. ik vond ze erg stroperig rijden, ook zwaar in de bochten, maar dat laatste ervaar ik ook als de druk hoger is. Op de terugweg maar weer eens een lekke band, wat me deed besluiten er een setje nieuwe Kojaks op te leggen, die had ik nog liggen. aangekocht via ligfiets.net van iemand die stopte met ligfietsen. Jawel, die mensen zijn er ook. 4 banden voor € 50 was een koopje. Er zit ook een primo comet bij. Heb ik nog niet getest.
Vandaag een normale woonwerkrit naar Almelo. Wat een verschil met de F-lites. Lichter rijden, optrekken en sturen! Met minder moeite dezelfde snelheid, zie ik aan mijn gemiddelde hartslag, maar meer nog, ik merk het aan het rijden. En dat terwijl ik voor de derde dag achter elkaar fiets.
Ik denk dat voorlopig de strijd tussen Durano plus en Kojak zal gaan, maar dan moet ik eerst ergens 28-406 biba's zien te vinden.
Er zitten ook nadelen aan Kojaks, uiteraard. minder comfort, merkbaar bij slecht wegdek, zoals grit, klinkers en hobbels. Maar alles wegend zijn het nu toch mijn favorieten. Ook de Big Apple achter heb ik verruild voor een Kojak en vooral dat laatste is qua comfort wel inleveren. Misschien dat die band er toch weer onder gaat.
De F-lites leg ik er niet meer onder. Ik heb er drie liggen, een ook als achterband getest, die naar een nieuwe eigenaar mogen. Marc heeft zich al gemeld, hij zweert bij F-lites. Voor 2 biba's voor mijn Durano's mag je ze hebben, Marc!
Eind april heb ik ze verwisseld voor Kojaks, omdat ik tijdens de Spezitour niet verrast wilde worden in scherpe bochten met de grote draaicirkel. Dat paar Kojaks had de langste rijtijd eigenlijk al achter de kiezen, want een zestal lekke banden op de heenweg was wat erg veel van het goede. Wat een goede reisvoorbereiding ;)
Op de beurs kreeg ik van Schwalbe een mooi paar Durano plus banden, waarmee ik op de terugweg geen enkel lek heb gehad. Bovendien rijden ze best comfortabel, waarschijnlijk door het laagje extra profiel wat erop zit. Maar...mijn binnenbanden zijn niet van de juiste maat, dus heb ik er zondag de F-lites weer onder gelegd. Die hebben pas een kleine 2000 km gelopen en moeten nog even mee kunnen.
Ik heb al diverse lekke banden met de F-lites gehad, zodanig dat mij eega zich afvroeg waar ik mee bezig was.
Gisteren een rit naar Zwolle, waar ons hoofdkwartier is gevestigd. Als test had ik de banden op 3 bar gezet, eens kijken wat daar het effect van is. Na twee kilometer heb ik ze weer op 4,5 gezet. ik vond ze erg stroperig rijden, ook zwaar in de bochten, maar dat laatste ervaar ik ook als de druk hoger is. Op de terugweg maar weer eens een lekke band, wat me deed besluiten er een setje nieuwe Kojaks op te leggen, die had ik nog liggen. aangekocht via ligfiets.net van iemand die stopte met ligfietsen. Jawel, die mensen zijn er ook. 4 banden voor € 50 was een koopje. Er zit ook een primo comet bij. Heb ik nog niet getest.
Vandaag een normale woonwerkrit naar Almelo. Wat een verschil met de F-lites. Lichter rijden, optrekken en sturen! Met minder moeite dezelfde snelheid, zie ik aan mijn gemiddelde hartslag, maar meer nog, ik merk het aan het rijden. En dat terwijl ik voor de derde dag achter elkaar fiets.
Ik denk dat voorlopig de strijd tussen Durano plus en Kojak zal gaan, maar dan moet ik eerst ergens 28-406 biba's zien te vinden.
Er zitten ook nadelen aan Kojaks, uiteraard. minder comfort, merkbaar bij slecht wegdek, zoals grit, klinkers en hobbels. Maar alles wegend zijn het nu toch mijn favorieten. Ook de Big Apple achter heb ik verruild voor een Kojak en vooral dat laatste is qua comfort wel inleveren. Misschien dat die band er toch weer onder gaat.
De F-lites leg ik er niet meer onder. Ik heb er drie liggen, een ook als achterband getest, die naar een nieuwe eigenaar mogen. Marc heeft zich al gemeld, hij zweert bij F-lites. Voor 2 biba's voor mijn Durano's mag je ze hebben, Marc!
zondag 5 mei 2013
Bevrijdingstocht LOL geslaagd
Vandaag, Bevrijdingsdag, hoe kan het ook anders, is de titel van onze LOL tocht de bevrijdingstocht. Waar wil je jezelf van bevrijden, was mijn vraag op ligfiets.net vooraf. Daarbij heb ik gevraagd of iedereen bij goed weer en in bezit van een open ligger, met deze fiets zou willen komen. Nou ja, de meesten hebben zich van hun glasvezel of carbon cocon bevrijd. Tis net Lente......
Welnu, zie hier het gevolg van deze oproep:
Lorenz is waarschijnlijk uit nieuwsgierigheid komen kijken naar de opkomst. Hij heeft geen tijd de hele tocht mee te rijden. Op deze foto blaast hij op zijn fluit om de start van de tocht te markeren ;)
Bij een tocht met veel velomobielen ziet het er inmiddels wat saai uit. Veel questen, een enkele strada of XS. wel verschillende desings, dat dan weer wel.
Welnu, dat zag er vandaag heel anders uit. Naast Lorenz was er vandaag Paul uit Dieren, in een Strada, voor het eerst bij. Heeft geen open ligger. Verder was Wim Rutten er even bij de start, kennelijk om het minivizier van Lorenz over te trekken op tekenpapier, om er zelf een uit lexan te kunnen knippen.
We verwelkomen Jeroen uit 's Heerenberg als nieuwe deelnemer, op een zelfbouw carbon lage ligger, open uiteraard. Verder verrast Arjen ons op zijn Flevobike, een oudje, waarmee hij echter nog menige RIS uitvoert!
Geen enkele open ligger is hetzelfde. Rapto, Thys, Taifun, M5, Flevo greenmachine, Fuenda en zo vergeet ik er nog wel een paar.
Hier zie je er enkele rijden, op een mooi stukje van de Veluwezoom.
Het is prachtig weer vandaag en Wim heeft een mooie route voor ons uitgezet. We rijden over Brummen naar Laag Soeren, de Lange Juffer op en pauzeren bij de Posbank. Daar is het al aardig druk met, vooral mannelijke, racefietsers. Na een prettige pauze nemen we fietspaden, wat erg wennen is op een ongeveerde open ligger, als je een Quest gewend bent. De omgeving waar we door rijden maakt echter veel goed.
Bij de Loenermark passeren we de oorlogsgraven, erg attent van Wim op 5 mei!
Ook attent is het rijden met de Nederlandse vlag, door Marc.
Al met al weer een prima tourtocht met een mooie opkomst van 11 rijders. en weer 2 nieuwelingen, die hopelijk vaker komen.
Het enige wat jammer is, betreft Nico. Doordat hij geen klikpedalen op zijn open ligger heeft, kost het hem veel energie om mee te komen. Zijn bovenbenen moeten hard werken! Hopelijk helpt zijn werkgever hem aan een paar mooie passende pedalen!
Hier zie je onze 2 nieuwe rijders, bij toeval in 1 frame. Paul legt uit wat een velomobiel is.
Welnu, zie hier het gevolg van deze oproep:
Lorenz is waarschijnlijk uit nieuwsgierigheid komen kijken naar de opkomst. Hij heeft geen tijd de hele tocht mee te rijden. Op deze foto blaast hij op zijn fluit om de start van de tocht te markeren ;)
Bij een tocht met veel velomobielen ziet het er inmiddels wat saai uit. Veel questen, een enkele strada of XS. wel verschillende desings, dat dan weer wel.
Welnu, dat zag er vandaag heel anders uit. Naast Lorenz was er vandaag Paul uit Dieren, in een Strada, voor het eerst bij. Heeft geen open ligger. Verder was Wim Rutten er even bij de start, kennelijk om het minivizier van Lorenz over te trekken op tekenpapier, om er zelf een uit lexan te kunnen knippen.
We verwelkomen Jeroen uit 's Heerenberg als nieuwe deelnemer, op een zelfbouw carbon lage ligger, open uiteraard. Verder verrast Arjen ons op zijn Flevobike, een oudje, waarmee hij echter nog menige RIS uitvoert!
Geen enkele open ligger is hetzelfde. Rapto, Thys, Taifun, M5, Flevo greenmachine, Fuenda en zo vergeet ik er nog wel een paar.
Het is prachtig weer vandaag en Wim heeft een mooie route voor ons uitgezet. We rijden over Brummen naar Laag Soeren, de Lange Juffer op en pauzeren bij de Posbank. Daar is het al aardig druk met, vooral mannelijke, racefietsers. Na een prettige pauze nemen we fietspaden, wat erg wennen is op een ongeveerde open ligger, als je een Quest gewend bent. De omgeving waar we door rijden maakt echter veel goed.
Bij de Loenermark passeren we de oorlogsgraven, erg attent van Wim op 5 mei!
Ook attent is het rijden met de Nederlandse vlag, door Marc.
Al met al weer een prima tourtocht met een mooie opkomst van 11 rijders. en weer 2 nieuwelingen, die hopelijk vaker komen.
Het enige wat jammer is, betreft Nico. Doordat hij geen klikpedalen op zijn open ligger heeft, kost het hem veel energie om mee te komen. Zijn bovenbenen moeten hard werken! Hopelijk helpt zijn werkgever hem aan een paar mooie passende pedalen!
Hier zie je onze 2 nieuwe rijders, bij toeval in 1 frame. Paul legt uit wat een velomobiel is.
vrijdag 3 mei 2013
mijlpaal
Jawel, er is er weer een, een mijlpaal. Dit keer de 20.000 kilometergrens gepasseerd. Het gebeurde onderweg tijdens de Spezitour met Marc, op de tweede dag ergens langs de Rijn. Ik heb er 's avonds een lekkere Hefe weizen op gedronken.Die smaken altijd goed daar in Duitsland, zeker na een lange fietsdag.
Het komt erop neer dat ik gemiddeld 1000 kilometer per maand rijd. De meeste kilometers zijn woonwerkverkeer, op respectabele afstand gevolgd door de LOL ritten.
Naast de Quest rijd ik bij goed weer een Taifun, waarop ik enkele honderden kilometers per jaar afleg. Komende zondag is er weer een LOL rit en het wordt prachtig weer, dus morgen de Taifun maar eens inspecteren. De Quest heeft na de Spezitour ook aandacht nodig, voor ik er maandag weer mee ga rijden. Het Duitse wegdek is niet zo mooi als het onze en dat merk je aan je snelheid en het comfort, maar ook aan slijtage, verwacht ik.
Op het blog van brandweerquest stond een mooie "handleiding" over het oppeppen van je Quest. Die zal ik eens volgen.
Maar ja, de tijd ontbreekt me soms, sinds we buiten zijn gaan wonen. Onze woning heeft aandacht nodig, een eufemisme, er moet gewoon nogal wat gebeuren. Daarnaast de tuin, een joekel van 2300 m2, waarvan een deel moestuin, en ja, het is tuinweer dus........
We willen graag goed van de tuin kunnen eten, vandaar dat er nu veel tijd in gaat zitten.
Het komt erop neer dat ik gemiddeld 1000 kilometer per maand rijd. De meeste kilometers zijn woonwerkverkeer, op respectabele afstand gevolgd door de LOL ritten.
Naast de Quest rijd ik bij goed weer een Taifun, waarop ik enkele honderden kilometers per jaar afleg. Komende zondag is er weer een LOL rit en het wordt prachtig weer, dus morgen de Taifun maar eens inspecteren. De Quest heeft na de Spezitour ook aandacht nodig, voor ik er maandag weer mee ga rijden. Het Duitse wegdek is niet zo mooi als het onze en dat merk je aan je snelheid en het comfort, maar ook aan slijtage, verwacht ik.
Op het blog van brandweerquest stond een mooie "handleiding" over het oppeppen van je Quest. Die zal ik eens volgen.
Maar ja, de tijd ontbreekt me soms, sinds we buiten zijn gaan wonen. Onze woning heeft aandacht nodig, een eufemisme, er moet gewoon nogal wat gebeuren. Daarnaast de tuin, een joekel van 2300 m2, waarvan een deel moestuin, en ja, het is tuinweer dus........
We willen graag goed van de tuin kunnen eten, vandaar dat er nu veel tijd in gaat zitten.
woensdag 1 mei 2013
Enkele foto's Spezitour
Grensovergang tussen Aalten en Bocholt
Marc heeft een hele serie foto's via Google+ geplaatst. Enkelen zullen in het volgende nummer van Ligfiets& bij ons reisverhaal staan.
Abonneren op:
Posts (Atom)