The wind cries, Mary.

Dat nummer van Jimi Hendrix speelt met regelmaat door mijn hoofd, de laatste weken. Prachtig nummer van de beste gitarist ooit, maar dat terzijde.

Het waait en waait maar. Dan weer 5 bft, dan weer 3 bft. Soms even 2. Altijd uit oost, noordoost, of heel soms, zuidoost. Elke ochtend dat ik per Q naar Almelo ga, heb ik hem min of meer tegen. Stevig noordoost is de minste prettige variant. Met -5 krijg ik de snelheid er niet goed in. Dan is het omarmen van wat er is en trappen, niet zeuren.
's Middags bij de terugreis is het gelukkig anders, dan heb ik hem mee. Niet dat dit heel veel scheelt, kennelijk is de lage temperatuur van meer invloed. Schuin tegen vind ik de minst prettige variant, zeker een koude. Dat heeft de grootste invloed op het rijden, merk ik.
Ach, net het weerbericht gehoord, het blijft nog zeker 10 dagen zo. Hoe ze dat zo lang vooraf kunnen voorspellen snap ik niet. Dus, wind, wordt je m'n vrind?

Gisteren op de heenweg de eerste lekke band onderweg met de F-lite gehad. Zit er nu zo'n 1400 kilometer onder, te vroeg voor een reeks lekke banden hoop ik.

%$#$@KETTING!

Juist ja, k*tketting. Ben ik lekker op snelheid aan het komen, wil ik doorschakelen naar de grote molen voor, loopt de ketting aan de andere kant van het tandwiel eraf. En bij een Q is dat direct ellende, met zo'n lange ketting. Deze krult op, doordat de kettingspanner geen druk meer heeft loopt ie in het freewheel en voor klemt ie tussen kettingblad en derailleur.
Q op zijn kant. Oh shit. lycra moet los, ook dat nog, anders kan ik er niet bij. Nou ja, dat moet dan maar. Ik merk direct dat ik de Q, wegens verhuizing, al een tijd niet meer goed onderhouden heb. De ketting is vies, waardoor ie "plakt" aan de kettingbladen. Ik krijg hem los, maar met zwarte handen tot gevolg.
Ik krijg alles weer in orde, ben wel flink afgekoeld door de wind. Voor het vastliep reed ik lekker al een tijd boven de 35 per uur.
Nou ja, morgen maar een poetsbeurt en de voorderailleur afstellen.

verandering van spijs

verandering van spijs doet eten!

Vanmiddag wilde ik eens een andere route naar huis nemen. De verleiding is telkens groot om dezelfde te nemen, daar het een lekker snelle doorrij route is.
De heenweg wel zo gegaan. Als ik mijn erf verlaat, neem ik eerst een wat bochtig stuk voor ik op de rechte weg zit. Dat is wel goed om rustig op temperatuur te komen, zeker in deze 'lente'. Overigens moet dan in de zomer ook.
De rechte weg betekent de ventweg langs de provinciale weg Zutphen Lochem. Lekker breed, weinig verrassingen, zeker als je de route goed kent. Bij binnenkomst van Lochem heb ik wel een onoverzichtelijk punt, wat vooral op de terugweg erg lastig is. Ik moet daar altijd stilstaan om te kunnen zien wat er aan komt. Voor de mensen die bekend zijn in Lochem: het kruispunt bij de caravanwinkel: een grote heg die het zicht wegneemt.
Door Lochem gaat lekker rustig, ook daar weinig obstakels, wel een versnelling lager dan buiten de bebouwde kom. Na Lochem een mooie fietsroute richting Diepenheim, ook langs de provinciale weg. Lekker doortrekken. Aan de overkant altijd scholieren in groepen, die ook flinke afstanden afleggen.
Dan door Diepenheim, op advies van #mavawa dwars door het dorp: iets korter en bovendien makkelijker rijden dan ik eerst deed.
Na Diepenheim richting Deldenerbroek, vlak langs Goor. Dat betekent een paar kilometer wat lastig traject, korte draaien, bruggen en viaducten. bij die korte draaien hoor ik de F-lites tegen de wielkasten komen. Ik rijd daarom rustig de bochten.
Vervolgens een mooi stuk naar Bornerbroek, waar ik doorgaans lekker kan doortrekken, ook weer mooi fietspad, een viaduct, een dorp, weer mooi fietspad en de laatste kilometers door Almelo.

Dan vandaag de terugweg een andere route. Wel vanuit Almelo naar Bornerbroek, maar daar afgeslagen richting Enter, een bekend stuk voor me. Mooi breed fietspad, wind in de rug vandaag, dus rond de 40 kruissnelheid. Meer opletten, want minder bekend terrein. Door Enter en eruit komen is wat minder eenvoudig en dus ook minder snel. Nieuw aangelegde rotondes met krappe bochten nopen mij de rijweg te nemen. Echt tekentafelgedoe, want zelfs op een gewone bukker zijn het lastige bochten.
Na Enter een stukje boerenwegen met alle ongemakken van dien richting Markelo, Rijssen net rechts laten liggen. Even over de A1 via een stuk gemeen vals plat, waar de lage versnelling erop moet. Dan weer lekker afdalen met een mooie snelheid. Door Markelo is prettig rijden, want een leuk dorp. Daarna over mooie landwegen naar Laren, een kort stukje door het dorp en dan over de weg, niet het fietspad, naar Scheggertdijk. Het fietspad heeft daar veel bochten en zijwegen waar het onoverzichtelijk is, je moet er bovendien voorrang geven.
Dan via de rand van Eefde naar Warnsveld over het terrein van GGnet.

Mooie route, wel wat last van harde zijwind, die de Q deed wankelen.

t duurt maar

Nee, geen klachten over de lange winterperiode, hoewel ik wel meer een voorjaarsmens ben. Nee, dit gaat over een duurtraining. Vanochtend een rustige duurtraining gedaan. Hartslag op max 130 willen houden, wat over het algemeen wel gelukt is. Uiteindelijk 128 gemiddeld, met een gemiddelde snelheid van 29,5 op een afstand van 48 kilometer.
De terugweg was het de beurt van de duurtraining op hogere snelheid. Dezelfde 48 kilometer geprobeerd 140 bpm gemiddeld te draaien, wat niet is gelukt: ik ben blijven steken op 135 bpm. Gemiddelde snelheid was 34. Bij een temperatuur van 9 graden, volgens Garmin Connect, is dat een acceptabele snelheid, vind ik.
Die gemiddelde hartslag moet wel hoger kunnen, als de benen dat ook willen. Bij hogere temperaturen gaat dat wel lukken.
Die benen vonden het wel lang duren, ze waren blij met stoplichten op rood, rotondes waar ze voorrang moesten geven en kruisingen waar de rem erop moest.

(W)interval

Tja, daar kan je twee kanten mee op. De ene kant is de winterval, waarmee ik bedoel dat de winter eindelijk omvalt, ten gunste van de lente. Ik lees op diverse blogs en in de kranten van alles over de aanhoudende winter en het "gezeur" hierover. Sommigen vinden dat je maar moet accepteren hoe het gaat en genieten van wat er langs komt op je weg. Anderen hebben last van de aanhoudende koude en zij kunnen niet wachten tot het echt lente wordt met rokjestemperaturen. Ach ja, echte mannen........

Mij gaat het dit keer om de intervaltraining. Ik heb er al eerder over geschreven en bij #Quezzzt op zijn blog over gereageerd. Om je basissnelheid te verhogen is het goed een bepaald soort trainingsactiviteiten te doen. Drie trainingen per week zijn belangrijk, als je iets wil verbeteren aan je basissnelheid, duurtempo en uithoudingsvermogen.
1 x per week een intervaltraining, waarbij je een aantal keer kort op je maximale vermogen rijdt. Dat kan steeds langer en steeds sneller worden. Zeker als je nog (relatief) jong bent. Ik heb met mijn bijna 55 jaar niet heel veel illusies meer, ik denk nog 5 jaar enige progressie te kunnen boeken.
Dit soort training verhoogt je basissnelheid.
Dan doe je 1 x per week een duurtraining, op ongeveer 60% van je max vermogen. Bij mij is dat momenteel 130 bpm, waarbij ik met de huidige temperaturen tussen 20 en 30 gemiddeld per uur rijd. Hiermee vergroot je het uithoudingsvermogen.
Vervolgens doe je een training op 80% van je vermogen. Hiermee verhoog je je wedstrijdsnelheid.

De lengte van de trainingen is uiteraard afhankelijk van wat je wil bereiken.

Mijn enkele reisafstand wwv is 48 kilometer. Dus een duurtraining op 60% duurt ook zo lang. Een training op 80% houd ik nu niet 48 kilometer lang vol. Dat komt wel als de temperaturen stijgen, dan wordt het makkelijker.
Vandaag heb ik een intervaltraining gedaan. Met een temperatuur net boven nul is dat niet iets om lang te doen. Ik heb 5 x op max gereden, ongeveer 500 meter per keer. Voldoende, vond mijn lichaam, dus luisterde ik daar maar naar.

Wat uiteindelijk het belangrijkste is, vind ik, is dat je kan genieten van het rijden, of dat nu trainingen zijn, woonwerkritten of recreatieve ritten.

Spezi by velomobile

jawel, eind april is de Spezi weer in Germersheim. Marc en ik hebben het plan opgevat er naar toe te gaan, per velomobiel. Het is ruim 500 kilometer. In eerste instantie denken we dat in 2 dagen te doen, hoewel 3 wellicht beter is. Het is een mooie rit, veel langs de Rijn. En er is veel te zien op deze speciale fietsbeurs, zie de website. www.spezialradmesse.de
Het plan is nog niet concreet, dus we kunnen nog alle kanten op, als we maar in Germersheim uitkomen;)
1 dag op de beurs rondlopen en dan weer terug. Kamperen of  pension, alles kan.

Mocht je interesse hebben om mee te gaan, laat dat dan weten.

Mysterie opgelost

Tja, gewoon niet goed gekeken dus. Er lag nog een andere binnenband in de hoek en die was wel lek en goed ook. Ik begon al een beetje aan mezelf te twijfelen. Band geplakt vandaag op het werk, want ik kwam er vanmorgen vroeg pas achter dat ie er lag. Toch prettiger om een passende binnenband bij je te hebben.

Vanochtend nog lekker fris bij vertrek, net boven 0 als ik langs mijn vaste thermometer in Lochem rijd. Frisse tocht in 29,2 gemiddeld met 135 bpm hartslag gemiddeld.
Vanmiddag was dat heel anders, niet echt verrassend in dit jaargetijde. 13* Celsius. Dat betekent een gemiddelde van 32,2 en bpm 127 gemiddeld. Duidelijker kan ik het niet laten zien, dat temperatuur invloed heeft op prestaties.
Maar meer nog, het is weer genieten in shirt met korte mouw en slechts een lichte muts tegen het windgeruis in mijn oren.
Opvallend veel meer fietsforenzen met dit weer, hoewel ik altijd wel dezelfde mensen tussen Zutphen en Lochem tegenkom, in weer en wind op de bukker. Bikkels zijn het. Ook de racers komen weer de weg op. Lekkere mogelijkheden voor RIS, MIS, SIS, BIS, niet mis, dus.

Sinds mijn nieuwe wielen rijd ik met F-lites. Ik zet er binnenkort de Kojaks weer onder, om verschil te proeven.

Mysterieus

Gisteren weer een mooie LOL rit gemaakt, met Wim, Marc, Pieter-Jan en Nico. Uiteraard op onze bekende startplaats bij het Volkshuis in Zutphen verzameld. Ik had een tocht richting Markelo uitgezet. Zaterdag wat uitgeprobeerd via Garmin Connect en op de GPS proberen te krijgen, wat me niet is gelukt. De routes van de fietsersbond gaan er wel op. Mysterieus. Halverwege de route was mijn kaart ineens weg. Mysterieus.

Bij de start was er veel glas op straat. In het o zo rustige Zutphen gebeuren op zaterdagavond kennelijk duistere dingen. Mysterieus. Het had een lekke linker voorband tot gevolg, helaas na 100 meter al een pauze. Zojuist het lek proberen op te sporen, niet gevonden terwijl de band toch echt plat stond. 4 getuigen zijn oproepbaar. Mysterieus. Ook nog even in de Q gekeken of er wellicht nog een andere binnenband lag, je weet maar nooit, maar helaas.

Nu ja, de tocht gisteren was mooi, al zeg ik het zelf. Slingerend tussen Zutphen, Almen, Exel, Markelo en Lochem over mooie, rustige wegen. Koud was het nog wel.
In Markelo zou het Wapen open zijn, niet dus. Een andere tent verwachtte veel krantenlezers, waardoor er geen 5 koppen koffie meer af konden. Zodoende kwamen we bij zaal Haverkamp. Veel wandelpubliek, want er was een wandeltocht georganiseerd. Voornamelijk grijs publiek, ook op straat. Nu ja, veel bekijks dus weer.

Tijdens de rit nog even met Marc gesproken over zijn idee om naar Spezi te gaan. Hierbij alvast de aankondiging: eind april reizen we af. We proberen in 2 dagen er heen te rijden, een dagje rondlopen en weer in twee dagen terug. Dat worden wel lange fietsdagen, dus bespreekbaar als zich meer mensen melden, die wat kortere etappes willen. Laat het weten als je mee wilt.

eerste lenteritje

Het is wat rustig bij de baas momenteel, dus ik neem de vrijheid wat meer te fietsen en daardoor later te beginnen. Op mijn eerste lenteritje van 2013 heb ik daarom voor zowel de heenweg als de terugweg een andere route genomen dan gewoonlijk. Lekker tussen de landerijen door, langs molens en grote boerenerven, met flinke boerderijen. Achterhoek en Twente zijn mooi, zoals ik al eerder heb geschreven. Het voelt goed om daar lekker van te genieten.
Koud was het nog wel, net boven nul bij vertrek vanochtend en 3 graden bij thuiskomst vanavond. Maar, de zon komt eraan!