Laatste rit 2011

Vandaag de laatste rit van 2011. Nog twee dagen werken, waarbij wwv met Quest helaas onmogelijk is wegens andere activiteiten. Vandaar vandaag maar eens een wat langere tocht, 100 kilometer. De eerste keer dat ik deze grens bereik in de Quest. Zie ik bij thuiskomst een tweet van @mavawa dat hij er 175 heeft gedaan met 30 km/u gemiddeld, op weg naar de OBT. poepoe. Dan heb ik nog wat training te gaan voor ik zover ben. Als ik er al kom, want Marc is beduidend jonger. Mijn gemiddelde was vandaag 25,5. Dan wel met een behoorlijk aantal hellingen, want ik ben bij elke rit wel bezig met de voorbereiding op mijn ROGAAB. In totaal heb ik er in 4 maanden bijna 4000 kilometer op zitten. Dat heb ik op de racefiets in ieder geval nog nooit gehaald, behalve in de zomermaanden.

Gisteren wat onderhoud gepleegd. Er bleek een richtingaanwijzer niet te werken, ligt aan het snoer dat ik moet vervangen. Ketting gesmeerd en kettingrollen ontdaan van vuil. Ik was van plan de hele boel open te maken, maar na wat recaties op mijn vraag hierover op de ligfietsgooglegroup heb ik dat maar niet gedaan.
Een van de redenen om het te doen zou zijn de techniek wat beter leren kennen, vooral achter in de Quest. Daar moet ik dan maar goed naar kijken als ik in maart een grote beurt laat doen.
Ik rijd nu op marathon plus, op alle drie de wielen. Met de juiste druk merk ik nauwelijks verschil en de grip is goed. Ze zoemen lekker, vooral in de bocht.

Mijn rit vandaag ging van Zutphen naar Klarenbeek over Empe. Van Klarenbeek over Beekbergen naar Hoenderloo. Vervolgens via Otterlo naar Ede om via Arnhem, Rozendaal, De Steeg, Ellecom en Dieren weer in Zutphen te komen. Mooie tocht over de Veluwe met voor Nederlandse begrippen heel wat hoogte verschil. En dat vooral op de heenweg, met tegenwind, dubbel trainen dus.
Het begon wat te regenen en daarom heb ik het dekje maar eens getest. Ik vind het maar lastig rijden. Het schuurt langs je hoofd, je neus zit er snel tegenaan, kortom, ik voel me opgesloten. Daarom maar een andere test: mijn afgeknipte regensjas, zonder achterpand, alleen voorkant en mouwen er nog aan: perfect met de capuchon erbij. Kan alles goed blijven zien en nat word ik nauwelijks. Maar goed, het was geen plensbui, dan zien we wel weer. Onderweg dacht ik: zou er een revival van de poncho mogelijk zijn en dan op maar voor in de velomobiel? Dat ga ik maar eens uitproberen, eerst met een goedkoop supermarktmodelletje.

Voor nu: blog out, tot 2012! Alle lezers de beste wensen en veel ligfietsplezier in 2012!

Hekel aan pekel

Racefietsers en mountainbikers die wel eens op de weg komen, hebben een vreselijke hekel aan pekel. Dat tast de ketting en de tandwielen aan, als je niet heel snel na de rit alles heel goed schoonmaakt. Wacht je een dag, dan kan de ketting al bijna niet meer rond. Benieuwd wat pekel met de velomobiel doet. Het kan in ieder geval niet bij ketting en tandwielen, denk ik zo, maar je weet het nooit.
Het valt mij op dat veel gemeenten al laten strooien als het lijkt alsof het glad wordt, maar het dat nog echt niet is. Zal wel preventie zijn. Ik denk, geef je geld uit aan zaken die er toe doen, maar goed.

Vandaag na een week maar weer eens een tocht gemaakt. Met wind mee gestart, hoewel het bijna niet leek te waaien vanochtend. Wel stralend weer, mooi zonnetje. Om de kilometers in de benen te krijgen voor mijn ROGAAB, had ik bedacht naar Winterswijk te rijden. Zo gezegd, zo gedaan. Via Hengelo, Varsseveld, Aalten naar Winterswijk. Daarna via Groenlo, Ruurlo en Vorden terug. 96 kilometer.
Blijkt er toch wind te staan, niet veel, maar wel voldoende om af te koelen. Daarom maar weer wat meer aan gedaan. En of het nu ligt aan een week niet fietsen, de koude tegenwind, het bier nog in de benen, Marathon plus i.p.v. Kojaks, ik weet het niet. Het ging vanaf Groenlo in ieder geval niet lekker en nu voelen mijn benen stram.
Moest wel even aan @wimhuisman denken, die bij een toertocht altijd tegen de wind in wil starten. Maar ja, dat zou dan weer ongeveer dezelfde route worden als andere keren en ik wilde eens wat afwisseling.

Vlak voor Vorden wordt ik ingehaald door een blauwe Quest, die minder last heeft kennelijk, want hij is me snel voorbij, na een groet. Even later zie ik hem weer, stilstaand, Quest op de kant: lekke band. Blijkt het een van de mannen van Velomobiel Dronten te zijn, die ook op en neer naar Winterswijk is, maar dan in twee dagen. Moet ook wel vanuit Dronten. Uiteraard heeft hij geen hulp nodig met verwisselen. Hij rijdt met slicks, ik inmiddels met Marathon plus. 1-0 voor de Marathon. Wellicht iets minder snel, maar geen lek, wat ik de kou niet lekker is.

Toch wel weer een lekkere tocht gereden, ondanks dat het wat minder goed ging. Ik had eigenlijk gehoopt op slecht weer, zodat ik dat eens kan ervaren op een rit niet zijnde wwv. Als het om wat voor reden dan ook, tegenvalt, langer duurt etc, dat weet ik dat liever vooraf. Reacties van onder andere @marcvanwaardenburg en @wimhuisman geven aan dat zij altijd fietsen. Mannen van staal!

geluk, of niet

Dat was de gedachte waarop ik me vanochtend betrapte. Enorme regenbui, gelukkig mijn thuiswerkdag. Wat zou ik gedaan hebben als ik wel naar het werk moest? Ik weet het niet, want de keuze was er niet. Aanstaande vrijdag kan ik weer met de Quest gaan. De voorspelling is dat het net zo'n dag wordt als vandaag, dus zal ik het vrijdag weer tegenkomen.
Dit is de tweede week dat ik maar 1 keer fietsend naar mijn werk kan. Zo komt mijn streven van minimaal 2 keer wel in de verdrukking.

Vrijdagavond staat een bezoek aan afdeling Apeldoorn van de fietsersbond op de agenda. Doel is samen een vuist maken om het snelfietspad tussen Apeldoorn en Deventer te verbeteren, want er is en aantal onnavolgbaar voor elkaar gebokste obstakels in verwerkt. Duidelijk niet door een fietser ontworpen.

Vandaag de "winterbanden" maar onder de voorwielen gelegd, Marathonplus. Voelen zwaarder aan, maar die paar grammen zal niet echt veel invloed hebben op de prestaties. Goed op spanning houden, dat heeft meer invloed.

voorbereidingen ROGAAB

Ik was nog geen velomobieler toen de ROAM werd georganiseerd. Of ik er aan zou meedoen als ik al wel in het bezit zou zijn, weet ik niet. Velomobiel in het vliegtuig mee enzo, ik weet niet of mij dat zou bevallen.
Zoals ik eerder via de googlegroup heb laten weten, heb ik het in mijn hoofd gehaald om in 2012 naar Oostenrijk op en neer te fietsen. Doel is net over de grens bij Rosenheim, vlakbij Kufstein. Hemelsbreed 850 kilometer, met de Quest ga ik uit van 950. Ik wil dit in max 5 dagen doen.
Voorpret is minstens zo leuk als de reis zelf, vind ik altijd. Ik ben me daarom al aan het voorbereiden. Van een eerdere reis heb ik nog een kaartenboek van Duitsland liggen, waaruit ik alle pagina's heb geknipt die ik nodig heb voor de route. Deze aan elkaar geplakt en alvast globaal een route ingetekend. Nu maar eens rustig nalopen of het allemaal wel goede wegen zijn, niet al teveel klimmen enzovoorts.

Vandaag een trainingsrit deels over de heuvels van de Veluwezoom, om maar alvast klimervaring op te doen. Een route van 68 kilometer vandaag, in een rustig tempo met uiteindelijk 25 gemiddeld. Niet slecht vind ik, omdat er aardig wat klimkilometers in zaten. Ergens onderweg zat er een racefietser achter me aan, die telkens bij een klim tot mijn achterwiel kwam, even dacht bij te kunnen komen, maar bij de afdaling snel kleiner werd in mijn spiegels.

En, Oh ja, ROGAAB. Dat is de afkorting van Roll Over Germany, Austria And Back.

Wordt vervolgd......

wat nu weer?

Tja, die vraag komt af en toe op als ik na een rit denk te gaan bloggen. Maar ook vandaag weer een en ander meegemaakt in de Quest. Eerst na 2 kilometer een wegafsluiting, even flinstonen, draaien en een alternatief zoeken. Dat is uiteraard geen probleem.
Vlakbij Lochem rij ik een schooljongen achterop, die nogal slingerend over de brede ventweg fietst. Ik bel en denk aan zijn beweging dat hij mij hoort. Dat is dus niet zo, want als ik er bijna voorbij steek, zwenkt ie ineens naar links. Goede remmen heeft die Quest. Van schrik begin ik te vloeken, dat is een onhebbelijkheid van mij. De jongen was al aardig geschrokken en dan zit er ook nog een volwassene in een rare fiets te vloeken. Afijn, ik bied mijn excuses aan, hij ook. Ik vraag of het weer gaat, ja, dus rijden we beide weer verder.
Het gaat van een leien dakje, want ik heb de wind mee. Voor mij de eerste keer fietsen in dit weer in de Quest, want eerder deze week ging het helaas niet doordat ik op verschillende plekken in het land moest zijn. Op de terugweg is het een ander verhaal. Flinke wind tegen, wat het gemiddelde aardig omlaag trekt. Zijwind is toch wel vervelend, zeker met tegenliggers. Een korte frisse bui en het koelt nog flink af ook.
Ik heb als "regenjas" een oude AGU regenjas verknipt. Het achterpand er gewoon uit geknipt, zodat ik een soort regenkleed voor de voorkant heb. dat zit wel lekker, zeker ook als windvanger. Alleen moet ik nu de mouwen nog wat inkorten, want mijn armen werden wel weer te warm.
En zo rommel ik wat aan, tot ik de ideale kledingcombinatie heb.

Ergens vlak bij Goor word ik bijna van de weg gereden door een Toyota. Wat blijkt even later als de chaufeur ver genoeg weg is gestopt om mij duidelijk te maken wat hij wil? Het is de eervorige eigenaar van mijn Quest. De tweede eigenaar, ik ben inmiddels de vierde. Leuk om zoiets mee te maken.

LOL tocht fantastisch

Wat  een verrassing toen ik vanochtend de markt op reed: 1 roeifiets, 1 trike en 5 Questen stonden op me te wachten.

 Nu was er al ingeschreven via ligfiets.net, maar toch een mooi gezicht als je alles zo bij elkaar ziet staan. Na een korte kennismaking besluiten we naar Doesburg te rijden. Onderweg komen we onder andere door Bronckhorst, de kleinste stad van Nederland  In de zomer erg druk met toeristen, maar nu konden we er zo doorheen rijden. Wel veel bekijks van de mensen die er rondliepen.

Impressie van het fietspad tussen Bronckhorst en Steenderen.

De rijders komen van verschillende plaatsen rondom Zutphen: Voorst, Twello, Deventer, Neede, Varsseveld. Wellicht pas de naam "Oost Nederlandse liggers"
In Doesburg een pauze, koffie, met voor de meesten gebak erbij. In de Waag in Doesburg zijn ze niet zuinig met het gebak, flinke stukken taart komen op tafel. Het is erg gezellig, maar na enige tijd gaan we toch maar weer verder. vanuit Doesburg rijden we de IJssel over naar Dieren, daar doorheen naar Spankeren, naar het Apeldoorns kanaal, langs de Hallse Hul, via Voorstonden naar Zutpen. Tussen mpe en Zutphen scheiden onze wegen, de mensen uit Voorst, Deventer en Twello blijven aan de noordzijde van de rivier. De andere vier steken bij de "nieuwe brug" de IJssel weer over.

De deelnemers van vandaag waren: Wim, Marc, Raymond, Nico, Arjen, Frank, Hendrie en ondergetekende.

Bij het uit elkaar gaan wordt de volgende datum, 8 januari, vastgelegd. Onderweg zijn er diverse aangename contacten tussen de fietsers over banden, routes, ervaring etc. Mij geeft het in ieder geval een goed gevoel dat er nu zoveel deelnemers zijn gekomen en dat er toezeggingen zijn er de volgende keer weer bij te zijn. Dan zullen we eindigen in het Volkshuis, voor wie daar zin in heeft, om eens wat meer tijd te hebben om kennis te maken en bij te praten. de pauze onderweg blijft erin, dat is met wat kouder weer een welkome afwisseling.

Wat een mooi cluppie bij elkaar!

herinner je je deze nog?

Dit was ooit de titel van een popprogramma. Mijn vraag is wie zich de eerste lekke band op zijn ligfiets nog kan herinneren. Ik heb vandaag de eerste gehad tijdens het rijden. Wel eerder een keer een lek, maar dat ontdekte ik thuis de volgende dag pas. Midden in Bornerbroek moest ik de Quest op zijn kant leggen. Komt er gelijk een bezorgde vrouw aan, die vraagt of ik ben omgeslagen. Nee, gelukkig niet. En een man die wel eens meer wil weten van zo'n ding. Is tie electrisch, is de vraag op zijn Twents. En meer van dat soort vragen. Niet storend, want ik ben toch bezig de band aan het verwisselen. Gaat lekker snel en ik ben maar 5 minuten meer tijd kwijt. Wel doemt de vraag op of het ligt aan de buitenbanden. Er zat namelijk een scherpe kiezel in, wat uiteraard het risico is bij nat wegdek. Er zitten voor twee Kojaks op, nu ongeveer 2500 kilometer dienst gedaan. Volgens mij gebeurt dit niet bij marathons, dus daar ga ik er maar een paar van bestellen.

Ach, en de eerste keer op een ligfiets, racefiets, ATB en velomobiel kan ik me blijven herinneren. Zou het zijn als sex? Die eerste keer vergeet je ook nooit meer, tenminste, ik niet. Net als de eerste keer met topsnelheid een berg af, 75 per uur op twee dunne bandjes de Galibier af bijvoorbeeld.
Ik heb ook een nieuwe extra koplamp gemonteerd, die mij zeer goed bevalt. Goede bundel, lekker breed en toch een goede "richting" op de weg. Het is een Basta van Halfords, 20 euro, twee lampen. Werkt op 3 batterijen. Ik heb deze net naast de spiegel links geplaatst en ik heb nu beter zicht op de weg bij tegenliggers, zodat ik niet meer de berm hoef te schampen.

Het wordt nu echt herfstig, vandaag al en ook de komende dagen. Hopelijk blijft het zondag rustig, want tot nu toe zijn er 7 inschrijvingen voor de volgende LOL tocht op 4 december!

Wat een verschil

Zondag een heerlijke rit gemaakt met #Marc van Waardenburg door het mooie Achterhoekse landschap. We hadden in Lochem afgesproken, min of meer tussen Zutphen en Neede in. Daar even koffie gedronken en toen in de Quest gestapt. Op de heenweg had ik nog drie lagen kleding aan en een extra muts, wegens de kou in de mist. In Lochem scheen de zon, heerlijk temperatuurtje om te gaan toeren. We zijn van Lochem naar Ruurlo, via Hengelo naar Hummelo en Drempt, Steenderen, Baak naar Vorden. Daar scheidden onze wegen. Thuisgekomen stond er 86 kilometer op de teller. Onderweg bij Steenderen wel wat mist, maar verder een heerlijk zonnetje.

Dat was vandaag wel wat anders. Vanochtend nog mistig, wat bevroor op de helm. Mijn vizier besloeg telkens, dus die bleef uiteindelijk maar omhoog staan. -1 graad op de meter in Lochem, brrr, even wennen. Wel weer flink zweten dus, toch weer teveel aan?
Ondanks mijn voornemen op tijd naar huis te gaan, werd het toch weer na half vijf, zodat ik ook op de terugreis weer goeddeels in het donker en opkomende mist moest rijden. Zoals vorige week al geschreven, het tweede deel van de rit niet langs de doorgaande weg, maar op binnenwegen. Meer zicht, veel minder tegenliggers, dus een veiliger gevoel. Wel een tweetal keer een flink landbouwvoertuig met enorme schijnwerpers erop tegengekomen. Maar ja, je kan niets alles hebben.

miskoop en goeie koop

Enige tijd geleden een bus Geax spul gekocht om in de binnenbanden te spuiten, zodat je een lekke band niet echt merkt. Zou een laagje latex moeten worden in de binnenband. Vorige week heb ik mijn achterband verwisseld, een Marathon plus erop gelegd. Bij het laten leeglopen van de binnenband stroomt de Geax er zo weer uit. Dat kan niet de bedoeling zijn, neem ik aan. Overigens nog geen lekke band gehad, maar ik betwijfel of dat daaraan ligt.
Met de marathon ga ik overigens niet merkbaar langzamer, misschien wel als er straks 3 op liggen.

Een goede koop is de Ekoi helm. Ik heb deze eerst in een te kleine maat gehad, maar kon deze zo terug sturen en kreeg, tegen bijbetaling van 5 euro, een grote maat thuisgestuurd. Deze past goed, heeft een vizier tegen de regen, wat ook goed bevalt bij koude. Dan heb ik veel minder last van de wind in mijn ogen. Ik heb er minilampjes van de Action op gelijmd, zodat ik in het donker van voor en achter goed zichtbaar ben.
Wat nog steeds tegenvalt is de verlichting van auto's, als tegenliggers. Veel lampen staan slecht afgesteld en schijnen recht in mijn ogen. Ik heb een gele zonnebril, die de verblinding minder maakt, maar bij mijn laatste rit in het donker heb ik toch regelmatig de berm genomen, omdat ik het gewoonweg niet goed zag. Dat wordt dus aanpassen van mijn route, voor een deel. Zoals ik eerder op dit blog schreef, gaat het vooral om wegen waar je een tweerichtingsfietspad hebt en dan aan de linker kant "tegen het verkeer in" moet rijden. Dan zit je zo dicht op de weg dat het gevaarlijk wordt. Meer binnenwegen zoeken dus, want bij een enkele tegenligger is het wel te doen.

Wordt vervolgd!

Gelukkig kan ik morgen een rit maken, zonder in het donker te hoeven rijden. Leve het weekend.

ongewilde intervaltraining en een winterband

Heb je dat ook wel eens, dat je een nieuwe route rijdt in de hoop een keer een mooi alternatief te vinden? En dat het dan (deels) tegen valt? dat had ik vanmiddag. Ik had het plan opgevat eens een ander deel van de Achterhoek te doen. Vanuit Zutphen via Vorden, Hengelo, Zelhem, Doetinchem, Zeddam ( een stukje langs een mooi heuvelachtig gelegen bos), Kilder, Wehl, Laag-Keppel, Hummelo, Toldijk, Baak en weer in Zutphen. Vooral het stuk tussen Hengelo en Doetinchem viel tegen. Veel ongewild interval werk, omdat steeds na een paar honderd meter er een zijweg was waar het autoverkeer voorrang heeft en de kruising zo onoverzichtelijk dat stoppen, in ieder geval flink afremmen, wel nodig was. Daar krijg je dan je interval training van. Heel nuttig, maar als je het niet gepland hebt minder leuk.

Bovendien was het weer een grijze dag, niet veel te zien wegens beperkt zicht.

Wel nog voor de rit mijn achterband verwisseld voor een marathon plus. Vroeg de buurvrouw of ik er winterbanden onder legde, waarop ik uiteraard ja zei. Moest ze eerst wat ongelovig lachen, maar na uitleg dat op een Quest winterbanden ook erg prettig en veilig zijn, geloofde ze het wel.

Zo heb je tijdens de meeste ritten wel contact, maar ook bij het onderhoud. Het blijft leuk, zo'n Quest.

Grijs

Deze keer geen foto bij dit verhaal. Ik was van plan elke rit een foto of filmpje te maken om bij mijn verhaal te plaatsen. Leuk voor mezelf om af en toe terug te kijken en leuk, wellicht, voor blogbezoekers.
Gisteren weer een ww rit gemaakt. Het was grijs, mistig, waterkoud. Geen mooie ochtend om een foto te maken. Ik dacht dat het weerbericht mij had verteld dat de middag beter zou worden. Helaas was dat in het oosten van het land niet zo. De terugreis was even grijs, mistig en waterkoud als de heenreis.

Mijn snelheid heeft er ook onder geleden. Deze lag beduidend lager dan normaal. Zal wel een optelsom van redenen voor zijn: iets mindere conditie, grijs, mistig en waterkoud en minstens de helft van de rijtijd donker. Dat laatste is voor mij als beginnende velomobieler wel even wennen. Ik rij voorzichtig als ik op een fietspad links naast de weg moet rijden, waarbij de auto's dicht langs me heen gaan in tegengestelde richting. Dan word ik door bijna elke auto verblind en raak ik af en toe de berm. Rustig aan dus, want ik wil wel thuis komen. Ik heb een gele bril, die ik er eens voor wil testen. Dat schijnt verblinding tegen te gaan.

Op de terugweg, vlak voor Lochem, vanuit Goor gerekend, kwam ik een witte Quest tegen met een rijder die op zijn hoofd een cirkelende verlichting van rode lampjes had. Valt wel op! Ben benieuwd wie dat is.

Smartphones

Dat is het onderwerp tijdens de koffiepauze van de LOL tocht van vandaag, 6 november. Het hoeft ook niet altijd over (lig)fietsen, velomobielen en roeifietsen te gaan. De pauze hebben we doorgebracht bij de Hoofdige Boer in Almen, nadat we in Joppe op een onvriendelijke manier waren gewezen op het terrasgebruik: dat was toch echt niet om onze voertuigen te parkeren. Daarom maar een paar kilometer verder gereden. en dat is tot ons genoegen en dat van een flink aantal voorbijgangers. Parkerend bij de Hoofdige Boer worden we al aangesproken door diverse voorbijgangers. Wim geeft een demonstratie van zijn roeifiets en de oranje Quest van Casper wordt goed bekeken. De andere twee staan weliswaar aan de andere kant gestald, maar deze worden ook goed geïnspecteerd.

Via het aanmelden op de site van Ligfiets.net was al zichtbaar da we vandaag met 3 velomobielen (alle drie een andere kleur) en een roeifiets op pad zouden gaan. We hebben een mooie herfsttocht gemaakt door het westelijke deel van de Achterhoek. Veel bekijks als we met ons drieën fietsen, dat valt altijd weer op en maakt het extra leuk.

Op de foto onze verzamelplek op de markt in Zutphen. Wim met zijn Thys roeifiets, Marc met de gele Quest, helemaal uit Neede gekomen en Constantijn in de witte. Fotograaf Casper met de oranje.
Het doel van ons is samen fietsen, ervaringen uitwisselen over fietsen en alle andere dingen die de revue passeren. Dat is vandaag weer mooi gelukt. Op de foto's kan je zien dat het weer wederom een grote en goede rol had hierin. Het was kortom een mooie dag, die vraag om herhaling.
Wil je er de volgende keer bij zijn? houdt dan de agenda op Ligfiets.net in de gaten.

morgenstond heeft goud in de mond

Tja, het begint bij de eerste foto

Vanochtend voor mijn doen vroeg op, 06.15 uur, ontbijtje op en weg met de Quest. In het schemerdonker vertrokken. Net voorbij Goor prikt de zon tussen wolken, bomen en boerenbedrijf door. Dat kan ik niet zomaar laten gaan. Even van genieten en vastleggen.
het begin van zo'n dag maakt de hele dag goed. Ik heb verder heerlijk gereden, lekker snel en zonder vollopende benen. Heerlijk gewerkt, alles lukte en op tijd weer terug gegaan, omdat ik niet in heel donker thuis wilde komen. Ook de terugweg ging heerlijk, bijna vanzelf. Dat is vandaag mijn goud: lekker fietsen, lekker werken, lekker bloggen, glaasje rood erbij.
Gezien de reactie van Beekie op mijn "winter" bericht, moet ik zeggen: heel blij met deze herfst. Laat die winter maar even wachten!

Welke is de mooiste:

koude winter?

Zo hier en daar verschijnen berichten in de media dat er een heel strenge winter op komst is. Fantastisch, al die voorspellingen, maar ik moet het nog zien. Ben wel benieuwd hoe het Questen dan gaat.

Voorlopig gelukkig niets van te merken. Vandaag weer een heerlijke rit gemaakt naar Almelo, vanochtend vroeg. Wennen aan het donker en tegenlichten van auto's als je zo laag zit.
Vanmiddag via Raalte terug. Ik ben op kraamvisite geweest bij een medewerkster, die het heel leuk vond mij in de Quest te zien verschijnen. Kennelijk straal ik na een rit veel rust uit, want haar dochtertje viel lekker in slaap in mijn armen.
Vanuit Raalte via Heeten, Lettele, Bathmen en Eefde terug naar huis. Totaal 118 kilometer vandaag en deze maand 996! Heerlijk weer, lekker doortrekken en nu bloggen met een lekker glas rode wijn. Tis tenslotte weekend!

negative split

In de atletiekwereld een bekende term, vooral bij langeafstandslopers. Het betekent dat je de eerste helft van een te lopen afstand langzamer doet dan de tweede helft. Of andersom, het is maar hoe je het zien wil. De bedoeling is om dan toch een goede tijd te realiseren. De winst is dat je aan het einde nog voldoende kracht hebt en over de gehele afstand geen verval, maar juist een stijging van prestatie.

Dat is nu wat ik in mijn woonwerkkilometers ook probeer. Niet te snel van start en niet te snel naar een hoge snelheid. Het werkt goed, vaak noodgedwongen, omdat ik 's morgens nog niet op mijn best ben. Daarnaast moet ik zowel op de heen- als terugweg eerst de stad uit, dat scheelt.
Ook over de dag genomen is mijn  split negative, ik rijd 's middags sneller dan 's morgens.

Ik heb tips van collega Velomobielers ter harte genomen om me niet te warm te kleden. Dat is goed bevallen, kan wellicht nog minder. Ik draag nu een korte mouw zweetshirt met daarop een dun hardloopshirt. Ik moet er erg aan wennen dat dit nog warm is. Op de racefiets zou ik al een lange mouw zweetshirt, een T-shirt en een langemouw jas dragen. Maar ja, dan zit je niet lekker in een kuipje!

Zo langzamerhand wordt het wel wat met mij en de Quest. Niet alleen qua kleding, maar ook de snelheid. Gemiddeld nog niet hoog, maar ik kan steeds langer hogere snelheden volhouden.

Inmiddels ook weer een aanpassing van mijn route zodat ik nu op iets meer dan 53 kilometer enkele reis zit. Misschien wel veel, maar toe in nog op de racefiets zat, ging ik in het seizoen drie keer in de week fietsen en kwam ik ook op 250 per week. Nu is het combi met wwv, wat voor het thuisfront wat prettiger is, omdat ik nu niet na het werk ook nog eens moet sporten.

zoeken

Vandaag een mooie tocht gemaakt langs de rand van de Veluwezoom. Vanuit Zutphen via Voorstonden naar Eerbeek, langs Loenen, via Otterloo, Hoenderloo, Beekbergen en Klarenbeek, over Empe weer naar Zutphen. 84 mooie kilometers in de najaarszon. Ik had vanochtend nog geen zin om mijn derailleur na te kijken en de luchtgaten in het "vooronder" te dichten. Het was gewoon te mooi weer om eerst te sleutelen.

Het is wel wat zoeken naar mooie routes, merk ik. Gewend aan de racefiets als ik ben, neem ik automatisch de bekende wegen. Soms valt dat tegen, omdat er aardig wat klimkilometers in kunnen zitten, zoals vandaag. Op de racefiets is dat geen probleem, in de Quest valt het na een aantal hellingen tegen als ik weer omhoog moet.
Ook zoeken is naar de juiste kleding. Ik kleed me nog te vaak te warm aan en kom dan flink bezweet thuis. De rijp stond vanochtend nog op de velden, dus een zweetshirt, een T-shirt en een dunne jas. De mouwen konden al snel opgestroopt worden. Gelukkig heeft mijn jasje een rits, die zowel van boven als beneden open kan, zodat ik met een open jas reed. Toch te warm, dus volgende keer maar eerst zonder jas proberen.

Onderweg, vlak bij Zutphen, een gele Quest samen met een racefietser tegengekomen. Benieuwd wie dat was.

Nu dan maar het kluswerk. Ik heb geen lycra, geen stoffenwinkel in Zutphen, daarom maar een goedkoop douchegodijn gekocht bij Karwei. Kijken of dat flexibel genoeg is om de gaten te dichten en toch te kunnen trappen zonder dat het scheurt.

Heerlijk

Gisteren en vandaag eens twee keer achter elkaar heen en weer naar Almelo gereden. Een nieuwe, nagenoeg volledig geasfalteerde route ontdekt. Heerlijk rijden, weinig obstakels en een mooie omgeving.

Een heerlijk ochtendzonnetje over de Achterhoekse velden. Wel weer fris in de ochtend, maar desalniettemin zeer de moeite waard. Gisteren een drukke volle agenda dus flink doorgetrapt. Vandaag een rustige werkdag, dus wat later vertrokken en rustig aan gefietst. Twee dagen achter elkaar ongeveer 110 kilometer per dag in een Quest is voor mij nieuw. Toch goed bevallen. En weer genieten. Een collega die bijna de slappe lach krijgt telkens als ik instap. Kinderen onderweg die altijd wel een opmerking maken. at alles maakt mijn fietsdag al helemaal OK. Dan de route, het weer en het gevoel als je weer thuis bent. Velomobielen is echt "a way of life" 

Verblind worden door de zon in mijn spiegel. Ik rijd 's ochtends tegen de zon in en 's avonds weer. Volgens een artikel in de krant onlangs heet het kijken in de zon "sungazing" en is dat zeer gezond, omdat je zo de energie van de zon direct binnenkrijgt.

toch niet

In mijn vorige bericht maakte ik melding van een bobbel in een band, nadat ik nieuwe banden erop had gelegd. Ik dacht dat het de binnenband betrof, maar na een andere, volgens mij meer passende maat binnenband, bleef die bobbel er toch in zitten. Gelukkig had ik een buitenband extra besteld. Deze er maar op gelegd, met als resultaat een minieme bobbel. Wat blijkt na goed onderzoek? De eerdere buitenband vertoonde oneffenheid in de draad, een duidelijke bocht erin. Laat dat nu net de plek van de bobbel zijn. Nu bleek ook, bij nader inzien, dat een van de banden was gevouwen om te verpakken. Ik zal de verzender maar laten weten wat dit voor vervelend resultaat heeft gehad. Hopelijk kan ik nu bibbervrij rijden.

Mijn zachte schuimkap ingespoten met antiregen spul. Vandaag in de regen gelegd en het werkt.

geluk gehad

9 oktober, regen in de lucht volgens diverse weerberichten. Vandaag dus maar wat tijd besteed aan het wisselen van de buitenbanden, twee nieuwe voor erop gelegd. De ene buitenband, merkloos, was op het loopvlak al kaal geweorden. Nu dan maar Schwalbe Kojak erop gelegd. Bovendien een extra voorlamp net naast de spiegel geplaatst, voor beter zicht en betere zichtbaarheid. Die berichten over gebroken ribben klinken niet goed.
Sta ik dat lekker in het zonnetje te doen, dus zit er wel een testritje aan vast. Even een uurtje gassen om te kijken of de anderen het bij het rechte eind hebben als ze beweren dat je nieuwe banden direct merkt. Nou, ze hebben gelijk, het gaat gevoelsmatig en volgens de Garmin sneller. 1 minpuntje, links bobbelt het erg en dat voel je. Heb ik al eens eerder bij andere fietsen gehad en dat dan opgelost met siliconenspray en heel zorgvuldig weer erom leggen. Bij terugkomst dus weer even klussen. Blijkt de binnenband een afwijkende maat te hebben en dat merk je. In een 35 buitenband moet je geen 23 binnenband leggen, want dan verspreid deze zich niet gelijkmatig in de buitenband met als gevolg onregelmatigheden. Morgen maar een goede maat kopen dan.
Net terug komt toch die beloofde regen. Dus zit ik dit lekker te typen met Paris-Tours op de t.v.

Straks weer een lekkere spaghetti in de keuken produceren, met een glas rode wijn erbij voor de inspiratie.
Morgen naar de 7e dag van mijn leansixsigma cursus. Nog twee dagen green belt en dan aanvullend de black belt. Leuke en leerzame cursus.

uitersten

Deze week twee woonwerkritten gemaakt. Twee uitersten. Dinsdag erg warm, korte broek en shirt waren genoeg om toch nog veel te zweten. Temperatuur in Lochem om 08.00 uur: 18 graden. De laatste echte zomerrit, qua temperatuur. Hoe anders was het vandaag. Vanochtend flink nat geregend, mijn "zachte" dekje erop, maar daar gaat nog veel water langs heen. Temperatuur in Lochem om 08.00 uur: 9 graden. Vanmiddag wonderwel veel geluk gehad, alsof ik net voor of na een bui gereden heb. Maar een enkel miezerig buitje, terwijl het overal om mij heen erg dreigend was.
Ik denk erover maar eens een kap zoals Sinner maakt te testen. Lees er veel ervaringen over, ook de dubbeltest met die van WS gelezen. Waar ik vooral tijdens de regen last van heb is water recht in mijn ogen. Daar helpt geen bril bij want die beslaat en beregend. Een pet lukt niet, want die past niet wegens mijn beide hoorapparaten. Maar ja, een kap testen, hoe en waar kan dat?

Maar ach, hetregentbijnanooit dus waarom zoveel uitgeven aan een kap, die je maar 6% van de tijd nodig hebt. Fietsen is toch ook de kop in de wind, buitenlucht etc. Het ziet er fantastisch uit, een Quest met kap, maar het lijkt wel wat op een racewagen.

heerlijke LOL rit

Wederom fantastisch weer en een heerlijke rit gemaakt met ons LOL kluppie. Deze keer weer met Wim op zijn Thys Roeifiets en Casper in zijn Quest. Lekker op binnenwegen door de Achterhoek, over Warnsveld, Almen en Harfsen naar Deventer, alwaar een lekker bakkie gedronken aan de oever van de IJssel, met zicht op Deventer. Aan de andere over weer terug richting Zutphen. Wegens het mooie weer veel fietsers, hardlopers en wandelaars. Veel bekijks dus, want een combi als de onze is toch wel weer uniek. Na ruim 60 kilometer weer thuis.

Mochten andere liggers uit omgeving Zutphen dit lezen en denken "ik wil ook wel eens mee", we rijden elke eerste zondag van de maand. Verzamelen op de markt, voor het Volkshuis, om 09.30 uur. We toeren, we racen niet, we pauzeren altijd wel ergens voor een bakkie en we rijden ongeveer 25 per uur kruissnelheid.

feel like doin it, cha cha

Dat is een nummer van Herman Brood. Ik voelde het vanmiddag ook zo. Vanochtend vroeg van huis vertrokken met een goed gevoel, lekker weer, uitgerust. Maar de snelheid kwam er niet in. Heb ik nou een Quest voor noppes gekocht, wordt het nooit wat?
En vanmiddag, de rit naar huis, ging het (bijna) vanzelf. Heerlijke rit, zon op de kop, wind door mijn haar en knallen maar. Bij thuiskomst staat er 34,3 gemiddeld op de teller na 56 kilometer. Wow, dat voelt goed.
Intussen tijdens de rit komt er ook nog wat van Cuby door mijn hoofd: Appleknockers flophouse. Heerlijk ritme als je zwaar een helling op moet trappen.

Ondertussen de 1000 km grens doorbroken.......

hoe doe je dat?

Regelmatig wil ik reageren op andere blogs. Ook al ben ik ingelogd, toch krijg ik dan de melding dat mijn account geen toegang heeft tot de blog die ik op dat moment bekijk. Ik ben dan volger van die blog, bijvoorbeeld van Velotejo. Wie kan me helpen? In de helpfunctie van blogspot vind ik het niet.

Saai!

Het wordt saai, deze week al weer twee keer met de Quest wwv gedaan, totaal 230 kilometer. En het blijft leuk, zon en wind op je snufferd, schoolkinderen die enthousiast reageren. Steeds hogere snelheden halen, steeds beter bochten draaien etc. Alleen wil de gemiddelde snelheid maar niet omhoog. Inmiddels wel een betere doorrijroute gevonden. Veel minder punten waar ik moet remmen en dus weer op snelheid komen. Het lukt ook steeds beter om langere stukken boven de 35 te blijven rijden. En toch blijf ik hangen op 29 gemiddeld, volgens de Garmin Edge 705. Hartslag gemiddeld per rit blijft rond de 130 bpm. Terwijl ik op de racefiets altijd hoger uitkwam. Als ik die bpm nog wat omhoog krijg, moet die gemiddelde snelheid ook hoger kunnen.

klimmen

Vandaag eens geprobeerd de Posbank op te komen met de Quest. Gelukkig heb ik vanaf Zutphen een aanloop om warm te worden. De kant waarvan ik naar boven wil is de Lange Juffer, een geleidelijke klim, zonder heel steile stukken. Het ging zowaar, die 35 kilo naar boven trappen. Sommige stukken met 10 km/u, maar gelukkig kan je niet omvallen!
Het mooie van klimmen is natuurlijk dat je kan dalen, met een noodgang. Licht aan vanwege donkere stukken en gaan. Toch veel geremd, omdat niet iedereeen verwacht dat je zo hard naar beneden suist.
De terugweg wind in de rug en zo hele stukken 40 kunnen rijden.

En.......weer een droge dag. hetregentbijnanooit.nl

heerlijk herfstdagje

Vandaag weer een heerlijke dag om te rijden. Vanochtend wel fris, de keuze voor een zweethemd en een shirt ging nog net. Mijn vizier besloeg steeds van de kou, met af en toe slecht zicht als de zon erop stond. Ik heb een mooie route, 's morgens de zon op mijn kop en 's middags weer.
Gisteren een feest gehad van het werk, dus een paar biertjes op. Dat voelde ik vanochtend wel, daarom maar bedacht me niet over de kop te fietsen en wat over te houden voor de terugweg. Weer even een andere route getest, omdat ik op zoek ben naar de ww route met de minste obstakels, lees de minste momenten waarop ik in de remmen moet. Dat lukt aardig, hoewel ik soms een misser maak.
Maar goed, af en toe een andere route maakt het weer leuk. Blijkt wel dat in dorpen in de Achterhoek en Twente een voorkeur is voor klinkerwegen. Ziet er landelijk en mooi uit, maar hobbelt enorm.

Poeh poeh

wennen met die wind van vandaag. Wind mee is niet direct merkbaar, wind tegen is bijna een genot: gewoon rond de 30 blijven rijden op stukken waar ik met de racefiets al zou zijn teruggezakt naar net boven de 20.

Ik moest even terugdenken aan vroeger tijden toen op t.v. de autotest werd gedaan met zijwindgevoeligheid. Dan kwam er zo'n mooie lijn, waarvan een gevoelige auto veel afweek. Nou, daar kan ik sinds vandaag over meepraten.

Blijkt verder dat mijn normaal rustige woonwerktraject ineens een sluiproute is, wegens wegwerkzaamheden verderop. Da's een stuk minder prettig!
Ook mijn eerste lekke band gehad, maar dat bleek gelukkig thuis pas de volgende ochtend. Een heel klein gaatje, waardoor de band waarschijnlijk langzaam is leeggelopen.
Lees ik net op de blog van Peter, de vorige eigenaar, dat hij iets in de binnenband spuit, om lek te voorkomen ( als ik het goed heb begrepen) Ga ik ook maar eens naar op zoek.

Blijft mooi om te Questen, alleen al de reacties van de jeugd: Wow, waauw, Zo, hé.

woonwerk sneller door minivizier?

De tweede woonwerkrit ging beter. Misschien door een paar dagen rust, misschien doordat de verkoudheid is verdwenen. Of zou het aan het minivizier liggen dat ik erop heb gezet?

Ik hou het op een mengeling van oorzaken. Ben in ieder geval blij dat er progressie in zit. Het went, rijden in de Quest. Vooral in dorpen en steden is het soms moeilijk manoevreren en veel remmen en weer optrekken. Daar zal ik iets aan moeten doen. Andere routes? Anticiperen? Ach, al doende leer ik het wel.

eerste wwv belevenis in de Quest.

Na de rit van Dronten naar huis, afgelopen zaterdag en de LOL rit gisteren, was het vanochtend tijd voor de eerste rit op en neer naar Almelo. Even wennen 's morgens vroeg in het verkeer. De stad uit kost toch wat meer tijd, wat ongetwijfeld te maken heeft met ervaring. Optrekken is lastig als je niet hebt teruggeschakeld, bijvoorbeeld.
Maar eenmaal in het buitengebied kon ik aardig doortrekken. Ik voelde wel dat ik voor de derde dag achtereen aan het fietsen was. De bovenbenen waren niet onverminderd enthousiast.
Op de terugweg twee flinke hoosbuien. Kennis gemaakt met dansende regendruppels op de bovenkant. een bijzondere ervaring, temeer daar het niet anders kon dan de hoosbui in mijn gezicht te laten komen. Je moet nu eenmaal vooruit kijken als de klep dicht zit. Met 1 hand aan het stuur en 1 hand boven mijn ogen doorgeploeterd.

Gelukkig staat mijn agenda niet toe dat ik eerder dan vrijdag weer fiets, zodat de beentjes kunnen bijkomen.

Ja, hij is er!

Op zaterdag 3 september vroeg opgestaan en de trein en bus naar Dronten genomen. Gaat van een leien dakje en tegen tien uur ben ik bij Velomobiel. Daar wordt nog wat gesleuteld aan het instellen van het stoeltje etc en tegen 11.30 uur vertrek ik naar Zutphen. In de wachttijd heb ik nog wat van gedachten kunnen wisselen met andere velomobielers en wat ideeen opgedaan.

Ik heb de eerste tocht met mij Quest rustig aan gedaan, om eerst eens te wennen aan het verkeer, rijgedrag, zicht op de weg etc. Ergens een keer 45 gereden, heerlijk. Uiteindelijk bleek de afstand Dronten Zutphen 82 kilometer, met een mooie route over de Veluwe.

tentfoto tijdens onze fietsvakantie in 2011 naar de Bodensee. Op "gewone" fietsen, dat wel. Maar erg geslaagd.

nog even wachten

Nog even wachten tot mijn Quest klaar is. 3 september kan ik hem ophalen in Dronten. De 147, met al aardig wat kilometers onder de wielen is dan technisch weer perfect in orde en klaar voor nog meer kilometers. Ik zal er tweemaal per week mee gaan rijden van Zutphen naar Almelo v.v. Zo komt er wekelijks zo'n 220 kilometer bij op de teller.